كليدواژه :
دولت تمدني , تاب آورسازي جامعه , خط مشي هاي انطباقي , وابستگي به مسير , ظرفيت هاي انطباقي , استحكام دروني , زمينه سازي براي تمدن نوين اسلامي
چكيده فارسي :
هدف: تقويت دولت تمدني ايران از طريق تاب‌آورسازي و استحكام دروني جامعه و تقويت مجدد جامعه از طريق استحكام دروني و امكان تكيه بر قابليت‌‌هاي داخلي دولت تمدني‌‌‌است. در اين تحقيق، پايدار سازي جامعه در مقابل بحران هاي ناشناخته ي آينده از طريق سياست گذاري هاي انطباقي و ايجاد ظرفيت هاي تاب آوري براي گذار از بحران هاي آينده مورد بررسي قرار مي گيرد.
روش: در اين پژوهش از رويكرد تحليلي ـ توصيفي و مصاحبه‌‌هاي عميق استفاده شده است. براي گردآوري اطلاعات از اسناد و متون و همچنين مصاحبه با خبرگان به صورت فردي و جلسات گروهي از طريق نمونه‌‌گيري اشباع نظري استفاده شده است.
يافته‌‌ها: وابستگي به مسير در حوزه سياست گذاري عمومي مهم‌ترين مسئله پيش روي دولت تمدني و جامعه ايراني در بُعد داخلي است. بنابراين از منظر به چالش كشيدن استحكام دروني و تكيه بر داخل، وابستگي به مسير در سياست‌‌گذاري عمومي مهم‌ترين مسئله دولت تمدني ايران به شمار مي‌رود.
نتيجه‌گيري: براي خروج از وابستگي به مسير در حوزه سياست‌‌گذاري عمومي، سياست‌‌گذاري عمومي انطباقي بايد مورد توجه دولت و نهادهاي كلان و بلندمدت از قبيل مجلس شوراي اسلامي و... قرار گيرد. در اين تحقيق چرخه انطباقي براي سياست‌‌گذاري عمومي براي تاب آورسازي مطرح شده است. در اين چرخه پنج زيرسيستم زيرساخت‌‌ها، زيست محيطي، اقتصاد، تاريخي، اجتماعي و فرهنگي، و سياسي و حكمراني براي اعمال تبديل‌‌هاي راهبردي به منظور تغيير جهت تدريجي ريل سياست‌‌گذاري‌‌هاي عمومي مورد بررسي قرار گرفته است.
چكيده لاتين :
Purpose: To strengthen the civilized government of Iran through resilience and internal strength of the society, and to strengthen the society again through internal strength and the possibility of relying on the internal capabilities of the civilized government. Strengthening society through the strength of the state, and the result of the continuous strengthening of the state and society, is stability, and the foundation of a new Islamic civilization in the future.
Method: In this study, analytical-descriptive approach and in-depth interviews were used. To gather information, documents and texts, as well as interviews with experts in individual form and group meetings, were used through theoretical saturation sampling.
Findings: Dependence on the path in the field of public policy is the most important issue facing the civilized government and the Iranian society in the domestic dimension. Therefore, from the perspective of challenging internal strength and relying on the inside, dependence on the path in public policy is the most important issue for the civilized government of Iran.
Conclusion: In order to get out of dependence on the path in the field of public policy, adaptive public policy should be considered by the government and long-term institutions such as the Islamic Consultative Assembly and etc. In this study, an adaptive cycle for public policy for resilience has been proposed. In this cycle, five subsystems of infrastructure, environmental, economic, historical, social and cultural, and political and governance are examined to apply strategic transformations in order to gradually change the direction of public policy.
