راهكارهاي شناسايي استعدادهاي منابع انساني در شهرداري تهران با تأكيد بر توسعه و كارآمدي شهر: ارائه يك الگو

پژوهش حاضر با استفاده از روش پژوهش آميخته، به مطالعه سازوكارهاي شناسايي استعدادهاي نيروي انساني در شهرداري تهران پرداخته است. در بخش كيفي، با 10 نفر از مديران، معاونان و كارشناسان‎ارشد شهرداري تهران و 6 نفر از اعضاي هيأت علمي دانشگاه، به صورت هدفمند، مصاحبه‌هاي عميق بعمل آمد. براي تحليل داده‌ها، از تحليل تفسيري استفاده شد. روايي يافته‌هاي بخش كيفي از طريق بررسي توسط مصاحبه‌شوندگان، تأييد گرديد و براي محاسبه قابليت اطمينان كدگذاري‌هاي انجام‌شده، از روش پايايي بازآزمون استفاده شد. در بخش كمي، جامعه آماري شامل كليه مديران، كارشناسان‎ارشد و استعدادهاي شهرداري تهران بوده كه با استفاده از فرمول حجم نمونه كوكران، 278 نفر با روش خوشه‌اي انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها، از پرسشنامه محقق‌ساخته 20 سؤالي بهره گرفته شد. براي تحليل داده‌ها، از مدل‌يابي معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزئي (PLS) استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان دادند كه سازوكارهاي شناسايي استعدادهاي نيروي انساني در شهرداري تهران؛ شامل چهار مؤلفه طراحي و استقرار كانون ارزيابي و توسعه، طراحي مدل شايستگي‌هاي عمومي استعدادهاي نيروي انساني، طراحي مدل شايستگي‌هاي اختصاصي و وجود سيستم ارزيابي عملكرد و استفاده مقتضي از آن مي‌باشند.