كارايي روش‌هاي كنترل انگل سس(Cuscuta campestris) در گوجه فرنگي (Solanum Lycopersicum)

به منظور بررسي روش هاي كنترل علف هرز انگلي سس (Cuscuta campestris) در گوجه فرنگي، آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 11 تيمار و چهار تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز (داخل جعبه يا باكس) در سال 1395 به اجرا گذاشته شد. تيمار هاي كنترل سس شامل كاربرد علفكش گلايفوسيت با دز 100  گرم ماده موثره در هكتار در (مرحله آلودگي 43 و 65 برگي، كاربرد علف كش گلايفوسيت با دز 150 گرم ماده موثره در هكتار (مرحله آلودگي 43 و 65 برگي)، كاربرد عصاره آبي مرغ (Cynodon dactylon L.) با نسبت يك به 10 (مرحله آلودگي 43 و 65 برگي)، كاربرد سركه خانگي با نسبت يك به 10 (1% اسيد استيك) (مرحله آلودگي 43 و 65 برگي)، كاربرد هورمون اكسين با دز 0.1 درصد (مرحله آلودگي 43 و 65 برگي) و تيمار شاهد بدون سس بودند. نتايج نشان داد كه بيوماس سس، تعداد و وزن بذر سس در باكس و عملكرد ميوه گوجه فرنگي در بوته تحت تاثير تيمار هاي مديريت سس قرار گرفتند. تيمار كاربرد عصاره مرغ )مرحله آلودگي 43 برگي( بيشترين بيوماس سس (29.3 گرم در باكس) و تيمارهاي كاربرد گلايفوسيت با دز 150 و 100 گرم در هكتار كمترين بيوماس سس (به ترتيب 7.9 و 10.1 گرم در باكس) را داشتند. بيشترين تعداد بذر سس در تيمارهاي كاربرد سركه، عصاره مرغ و اكسين مشاهده شد و تيمارهاي كاربرد گلايفوسيت تعداد بذر سس در باكس كمتري داشتند. بيشترين عملكرد ميوه گوجه فرنگي (110.8 گرم در بوته) در تيمار كاربرد اكسين (مرحله آلودگي65 برگي) حاصل شد كه با تيمار كاربرد سركه و گلايفوسيت با دز 100 گرم ماده موثره در هكتار در همين مرحله تفاوت معني داري نداشت. به طور كلي مي توان كاربرد اكسين و سركه را به عنوان جايگزين گلايفوسيت در مديريت سس در توليد ارگانيك گوجه فرنگي به كشاورزان توصيه نمود.