تأثير جيبرليك اسيد بر جوانه‌زني و رشد اوليه گياهچه ژنوتيپ‌هاي مختلف سورگوم تحت تنش شوري

به‌منظور بررسي اثرات پرايمينگ بذر بر جوانه‌زني چهار ژنوتيپ سورگوم تحت شرايط تنش شوري آزمايشي به ‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در آزمايشگاه گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشكده كشاورزي دانشگاه ايلام در سال 1396 انجام گرفت.فاكتورهاي آزمايش شامل چهار سطح تنش شوري (صفر (بدون شوري يا شاهد)، 70، 140 و 210 ميلي‌مولار كلريدسديم)، چهار سطح پرايمينگ با استفاده از هورمون جيبرليك اسيد (صفر (بدون پرايم)، 2.5، 5 و 7.5 ميلي‌گرم در ليتر) و چهار ژنوتيپ سورگوم (Superdan، Pegah، KFS2 و KFS1) بودند. نتايج نشان داد كه با افزايش سطح شوري طول ريشه‌چه، كلئوپتيل و ساقه‌چه، وزن تر و خشك اندام‌هاي هوايي، سرعت جوانه‌زني، درصد جوانه‌زني و بنيه بذر كاهش يافت. بيشترين درصد و سرعت جوانه‌زني در سطوح شوري 0 و 70 ميلي‌مولار كلريدسديم در ژنوتيپ KFS2و در سطح شوري 140 و 210 ميلي‌مولار كلريدسديم در ژنوتيپ KFS1 بدست آمد. پرايمينگ اثر معني‌داري بر صفات مورد مطالعه به جزء وزن تر و درصد جوانه‌زني داشت. بيشترين سرعت جوانه‌زني در سطوح پرايمينگ 0 و 2.5 ميلي‌گرم در ليتر جيبرليك اسيد در ژنوتيپ KFS1 و در سطوح پرايمينگ 5 و 7.5 ميلي‌گرم در ليتر جيبرليك اسيد در ژنوتيپ KFS2 مشاهده شد. بنابراين مي‌توان در شرايط تنش شوري شاخص‌هاي جوانه‌زني را با استفاده از پرايمينگ بهبود بخشيد