تأثير تنش شوري بر ويژگي‌هاي جوانه زني و رشد اوليه سه توده طالبي

به‌منظور بررسي ويژگي هاي جوانه‌زني و رشد گياه چه سه توده طالبي (سمسوري ورامين، تيل سبز مشهد و مگسي نيشابور) در سطوح مختلف شوري (3، 5، 7، 9 و 11 دسي زيمنس بر متر) پژوهشي در سال 1391 در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي ورامين انجام شد. در هر دو مرحله (جوانه‌زني و رشد گياه چه) از آزمايش فاكتوريل بر اساس طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار استفاده شد. سه توده طالبي ازنظر ويژگي‌هاي جوانه‌زني (طول ريشه‌چه و ساقه چه، سرعت جوانه‌زني و وزن‌تر اوليه) و همچنين رشد گياه چه (ارتفاع گياه، سطح برگ و وزن‌تر) تفاوت معني‌داري داشتند. تأثير تيمارهاي شوري بر ويژگي‌هاي جوانه‌زني و رشد گياه چه معني‌دار بود اما برهمكنش تيمار شوري و توده طالبي بر صفات آزمايشي معني‌دار نبود. در مرحله جوانه‌زني، سمسوري ورامين با شاخص تحمل به شوري 86 درصد نسبت به دو توده ديگر برتري معني‌دار داشت. با افزايش هر واحد شوري از 3 تا 11 دسي زيمنس بر متر وزن‌تر گياه چه اوليه (در مرحله جوانه‌زني) 7 درصد كاهش يافت. در هر سه مرحله اندازه‌گيري سطح برگ در مرحله رشد اوليه، با افزايش سطوح شوري سطح برك گياه چه به‌طور خطي كاهش يافت. با توجه به نتايج افزايش شوري بيش از 3 دسي زيمنس بر متر موجب كاهش سرعت جوانه‌زني و وزن گياه چه طالبي شده و بنابراين براي داشتن استقرار اوليه و فاصله زماني مناسب سبز شدن نبايست شوري‌هاي آب آبياري بيش از 3 دسي زيمنس بر متر باشد.