تبيين رفتار انتخاباتي شهروندان اصفهاني با تأكيد بر مدل كلمبيا و ميشيگان : يك مطالعه موردي

Explaining the Electoral Behavior in Citizens of Isfahan by Emphasizing on Columbia and Michigan Model (Case Study: the Fifth Election of City Councils of Isfahan, 2016)

رأي دهنده اي را تصور كنيد كه مي‌خواهد ميان دو يا چند نامزد انتخاباتي به يكي از نامزدها رأي دهد. پرسشي كه براي پژوهشگران اهميت دارد اين است كه او بر چه اساسي تصميم مي گيرد و به كدام يك از نامزدها رأي مي دهد. براي پاسخ به اين پرسش كه رفتار رأي دهي شهروندان اصفهاني بر چه اساسي شكل ميگيرد، سه مدل اصلي رأي دهي شامل: مكتب كلمبيا (مدل طبقاتي)، مدل ميشيگان (هويت حزبي) و مدل داونزي (انتخاب عقلاني) مورد بررسي قرار گرفتند. بررسي حاضر نشان مي دهد وجه غالب الگوي رفتار انتخاباتي شهروندان اصفهاني در پنجمين دور از انتخابات شوراي اسلامي شهر با توجه به مدل ميشيگان كه معتقد است شاخص IPP (طبقه اجتماعي و محل سكونت شهري) از طريق متغير مهمي با عنوان «هويت حزبي – جناحي » بر رفتار انتخاباتي تأثير مي گذارد، مورد تاييد واقع شده است. اين پژوهش با رويكردي علي – تحليلي به بررسي جامعه شناختي رفتار انتخاباتي شهروندان اصفهاني پرداخته است. داده هاي اين پژوهش از آمار و اطلاعات وزارت كشور در مورد انتخابات پنجمين دوره شوراي شهر اصفهان گرفته شده است. همچنين از تكنيك جبر بولي در تحليل تطبيقي استفاده شده است. نتايج تحليل بولي نشان مي دهد كه رشد يافته ترين مناطق شهري اصفهان 4،6،13،3،1،5 و 8 كه بالاترين ميزان تحصيلات، درآمد و برخورداري از زيرساخت هاي فرهنگي را دارند بيشترين رأي خود را به اصلاح طلبان داده اند.

Consider a voter who is willing to vote for one candidate among the other two or more nominees. In this sense, the important question that might be raised by researchers is that what is the rationale behind the voters’ decision and which candidate is their possible choice. For the sake of understanding the basic tenet of citizens’ voting behavior in Isfahan, three main voting models have been evaluated including Columbia School, Michigan Model. According to the present findings, the dominant pattern of citizens’ voting behavior in the fifth Election of City Councils of Isfahan was confirmed based on Michigan Model in which the IPP index (The Index of Political Predisposition i.e. social class and urban area of residence) influences voting behavior through an important variable called “Party-factional identity.” The present sociological study aimed to investigate the citizens’ voting behavior in Isfahan based on a causal-analytic approach. Moreover, the Boolean algebra technique is used in comparative analysis. As the results of Boolean analysis showed, it can be claimed that the citizens who mostly voted for reformists were the residents of the most developed urban areas of Isfahan including 5,1,3,13,6,4, and 8 that have the highest levels of education, income and cultural infrastructure.