كاركردهاي من استعلايي كانت

The Functions of Transcendental Ego in Kant's Epistemology

من استعلايي كانت سوژه نهايي مطلقي است كه بنياد منطقي معرفت و تجربه را تشكيل ميدهد. من استعلايي امري كاملا سوبژكتيو است كه در مقام ضروريترين و بنياديترين ركن معرفتشناسي كانت هر گونه حكم، شهود و تصور، تاليف، مقوله و در يك كلام هر گونه معرفت و تجربه را به نحو پيشين همراهي ميكند. يكي از مسايل بسيار اساسي و مهم درباره من استعلايي، كاركردهاي آن در معرفتشناسي كانت است. اين مقاله چهار مورد از كاركردهاي من استعلايي كانت را با استناد به ديدگاههاي كانت در نقد عقل محض استخراج كرده است كه عبارتند از: 1- من استعلايي به شناختهاي ما كليت ميبخشد. 2- من استعلايي به شناختهاي ما ضرورت ميبخشد. 3- من استعلايي به شناختهاي ما امكان ميبخشد. 4- من استعلايي به واسطه فرايند و كنش تركيب به شناختهاي ما وحدت ميبخشد. در پايان به اين نكته دست يافتيم كه كاركرد وحدتبخشي به خاطر بنيادين و اساسي بودن فرايند تركيب در معرفتشناسي كانت، اساسيترين كاركرد من استعلايي است.

Kant's transcendental ego is the absolute and final subject which constitutes the logical foundation of knowledge and experience. It is completely subjective, and as the most necessary and fundamental element in Kant's epistemology is involved in any judgment, intuition, imagination, synthesis, and category and, in a word, in any kind of knowledge and experience which occurs in a priori way. One of the most important and fundamental problems arising about transcendental ego is that of its functions. In this article, we have extracted four functions of transcendental ego according to Kant's own viewpoints in CPR which as follows: 1- transcendental ego provides our knowledge with universality. 2- It provides necessity for our knowledge. 3- It makes possible our knowledge. 4-It unifies our knowledge through the process and act of synthesis. Finally, we came to the conclusion that the function of unification is the most important and fundamental function due to fundamentality and importance of the process of synthesis in Kant’s epistemology.