بررسي ارتباط بين تجربه كاري و اعتماد به نفس پرستاران اورژانس نسبت به حضور خانواده حين احياي قلبي ريوي

The Relationship between Work Experience and Self-confidence of Emergency Nurses with Family Presence during Resuscitation

زمينه و هدف: معمولاً هرگاه بيماري در بيمارستان دچار ايست قلبي ريوي مي‌شود، در زمان شروع عمليات احيا خانواده بيمار به اتاق انتظار هدايت مي‌شود و يك نفر از اعضاي تيم احيا از اتاق احيا خارج شده و خانواده را در جريان وضعيت بيمار قرار مي‌دهد. يكي از موضوعات مورد بحث در بسياري از كشورها از جمله ايران حضور خانواده حين احيا است كه در ايران به صورت جدي اجرا نمي‌شود. از عوامل مؤثر نسبت به پذيرش و اجراي آن مي‌توان به ميزان اعتماد به نفس پرستاران اشاره كرد. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين تجربه كاري و اعتماد به نفس پرستاران اورژانس نسبت به حضور خانواده حين احيا است. روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي همبستگي است كه در مدت سه ماه (از خرداد تا مرداد 1398) و در 7 بيمارستان آموزشي شهر تبريز انجام شد. 140 نفر از پرستاران بخش اورژانس به روش تصادفي طبقه‌اي نسبي در اين مطالعه انتخاب شدند. از پرسشنامه‌هاي اطلاعات فردي اجتماعي و اعتماد به نفس پرستاران نسبت به حضور خانواده حين احيا استفاده شد. يافته‌ها: متوسط سن مشاركت كنندگان در پژوهش (05/7±) 87/30 سال بود. اكثر پرستاران زن و داراي مدرك كارشناسي بودند. نزديك به نصفي از پرستاران (42/46%) كمتر از 5 سال سابقه كار داشتند. همچنين ميانگين نمره اعتماد به نفس ايشان نسبت به حضور خانواده حين احيا (69/12 ±) 91/52 از 85 و در حد متوسط بود. پرستاران با سابقه كاري بيشتر، اعتماد به نفس بالاتري داشتند، به طوري كه بين ميانگين نمره اعتماد به نفس پرستاران با سابقه كمتر از 5 سال و پرستاران با سابقه 11 تا 20 سال اختلاف معنادار (P=0/025 و F=3/200) وجود داشت. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، پرستاراني كه سابقه كاري بيشتري دارند از اعتماد به نفس بالاتري براي حضور خانواده حين عمليات احياي قلبي ريوي دارند. بنابراين به مديران پرستاري و بيمارستاني پيشنهاد مي‌شود تا براي اجراي بهتر مراقبت خانواده محور در بخش اورژانس، از پرستاران با سابقه كاري بيشتر و به تبع آن داراي اعتماد به نفس بالاتر استفاده كنند.

Background and aim: In hospitals, it is usually practice with patients presenting in cardiac arrest for family members to be taken outside of the resuscitation room; an‎d family members are informed about the patient’s situation periodically by a team member. One of the issues discussed in many countries, including Iran, is the presence of family during resuscitation, which is not seriously implemented in Iran. Nurseschr('39') self-confidence is considered to be one of the effective factors in accepting and implementing this process by nurses. The aim of this study was to evaluate the correlation between the work experience of emergency nurses and their confidence during the family presence of patients while resuscitation. Methods: This study was carried out in 7 teaching hospitals of Tabriz during three months (June to August 2019). For this purpose, 140 nurses were selected through stratified random sampling method. Nurseschr('39') demographic and self-confidence questionnaires about family presence during resuscitation were used. Results: The mean score of the participants’ age was 30.87±7.05. The majority of nurses was female and had a bachelorette degree in nursing. About half of the nurses (46.42%) had less than 5 years of work experience. However, the mean confidence scores of nurses were 52.91±12.69 which was in a moderate level. Nurses with more work experience, had higher levels of self-confidence. This is while nurses with less than 5 years of work experience had less self -confidence than nurses with 11-20 years (P = 0.025 and F =3.200) of work experience. Conclusion: According to the findings of this study it can be stated that nurses who have higher levels of self-confidence are more prepared for family presence during resuscitation. Therefore, it is recommended that nursing and hospital managers engage highly experienced and confident nurses in the emergency departments in order to provide family centered care more effectively.