مطالعه ي رفتار زمان مند خاك هاي رسي نرم در گودبرداري هاي عميق

گودبرداري‌هاي عميق در خاك‌هاي رسي نرم مي‌تواند در اثر ايجاد نشست‌ها و جابه‌جايي‌هاي قابل‌توجه به‌دليل پديده‌ي خزش دچار مشكل شود. در پژوهش حاضر، تأثير لحاظ كردن زمان انجام فعاليت‌ها و خزش اتفاق افتاده در خاك‌هاي رسي نرم در ميزان جابه‌جايي افقي در ديواره‌ي گودبرداري‌هاي عميق بررسي شده است. در بررسي انجام شده، ابتدا گودبرداري عميق كه با روش تركيبي مهارهاي پيش‌كشيده و ميخ‌كوبي اجرا شده‌اند و در آن‌ها لايه‌هاي خاك‌هاي رسي نرم وجود دارد، با ۳ مدل رفتاري مختلف: موهر ـ كولمب، سخت‌شونده و خاك نرم با رفتارخزشي به‌صورت عددي مدل‌سازي و سپس نتايج حاصل با داده‌هاي اندازه‌گيري شده‌ي واقعي پروژه‌هاي مذكور مقايسه شده است. نتايج به‌دست آمده حاكي از آن است كه اگر زمان انجام فعاليت‌ها به‌همراه مدل رفتاري خزشي در مدل‌سازي عددي لحاظ شود، نتايج به‌دست آمده انطباق بهتري را به‌نسبت مدل‌هاي رفتاري غيرزمان‌مند با شرايط واقعي پروژه خواهد داشت.