استفاده از روش بازنمونه‌گيري داده‌ها در تدقيق رابطه ي پيش بيني حركت زمين بور اتكينسون 2008

در بيشتر مطالعات بررسي كاهش خسارت‌هاي ناشي از زلزله، اقدام به تحليل خطر زلزله و همچنين پيش‌بيني جنبش حركت زمين توسط روابطي موسوم به روابط پيش‌بيني حركت زمين انجام مي‌شود. هدف نوشتار حاضر، دستيابي به رابطه‌ي پيش‌بيني حركت زمين با ميزان پايداري بالاست. بدين منظور، به بهينه‌سازي ضرايب مدل پيش‌بيني بور و آتكينسون (۲۰۰۸) پرداخته شده است. براي تحقق هدف ذكر شده از الگوريتم ژنتيك با تابع هدف معيار بيشينه‌ي درست‌نمايي براي افزايش ميزان تناسب رابطه بر روي مجموعه‌ي داده‌هاي مورد استفاده و تابع هدف بازنمونه‌گيري داده‌ها براي افزايش پايداري رابطه استفاده شده است. داده‌هاي مورد استفاده در مطالعه‌ي حاضر، بخشي از داده‌هاي جهاني مركز مطالعات مهندسي زلزله‌ي پاسفيك با تعداد ۱۵۳۴۸ ركورد بوده است. به منظور ارزيابي مدل اشاره شده، آزمون‌هاي آماري بر روي آن انجام و نتايج به‌دست آمده با ۸ مدل از روابط نسل جديد مقايسه شده است. نتايج مقايسه‌ي پژوهش حاضر حاكي از آن است كه مدل به‌دست آمده، كمترين ميزان بيشينه‌ي درست‌نمايي (L‌L‌H) به مقدار ۱٫۹ و همچنين پايدارترين رابطه از نظر معيار بازنمونه‌گيري داده (R‌S‌A) با نموداري صعودي و نزديك‌ترين به عدد ۱ است. نتايج ساير آزمون‌هاي آماري، از جمله: معيارهاي خطا، معيار ضريب تعيين، و معيار كارايي با نتايج به‌ترتيب ۰٫۸۶، ۰٫۹۸ و ۸۸٫۱۹ نيز حاكي از قابل قبول بودن و كارايي بالاي مدل اشاره شده است.