بررسي رابطه بين ويژگي هاي فردي و تفكر راهبردي در بين فرماندهان و مديران ارشد ناجا

Investigating the Relationship between Individual haracteristics and Strategic Thinking among NAJA Commanders and Senior Managers

هدف اين مقاله، بررسي رابطه­ ي ويژگي­هاي شخصيتي و متغيرهاي زمينه ­اي با تفكر راهبردي در بين فرماندهان و مديران ارشد ناجاست. روش اين پژوهش از نظر مسير، توصيفي، از نظر هدف كاربردي، از نظر فرآيند اجرا كمي)و از نظر زمان مقطعي بوده ­است. در مرحله­ ي گردآوري داده­ ها از روش اسنادي و پيمايشي استفاده شد كه در بخش اسنادي، اطلاعات موجود درباره ­ي موضوع، گردآوري و مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند و در بخش پيمايشي وضع موجود توسط پرسش­نامه بررسي شد. يافته ­هاي پژوهش گوياي آن است كه از بين عوامل پنج­گانه ­ي شخصيتي، «وظيفه­ شناسي» و «برون­گرايي» با ميزان تفكر راهبردي داراي رابطه­ ي معنادار به ترتيب مستقيم و معكوس بودند، ولي «توافق­ پذيري»، «تجربه ­گرايي» و «ناپايداري هيجاني» فاقد رابطه ارزيابي شدند. ديگر متغيرهاي زمينه ­اي از جمله سن، ميزان تحصيلات، محل تحصيل، نوع رشته­ ي تحصيلي، سابقه ­ي خدمت در ناجا، سابقه ­ي خدمت در پست فعلي و مدير يا فرمانده بودن رابطه ­ي معناداري با ميزان تفكر راهبردي در بين فرماندهان و مديران ارشد ناجا مشاهده نشد.

The aim of this paper is to study the relationship between personality traits, background variables and strategic thinking among senior commanders and managers of NAJA. This practical quantitative research is descriptive in terms of method and cross-sectional in terms of time. The data is gathered by a survey along with a documentary research collecting and studying available knowledge. Based on research results, among big five personality traits, “conscientiousness” and “extraversion” have respectively positive and negative significant correlations with strategic thinking value; but other traits –agreeableness, openness to experience and neuroticism, do not have any significant relationship with it. Background variables including age, academic major and degree, work experience and post type don’t exhibit significant relationship with strategic thinking skill.