مطالعه‌ي عددي تأثير شرايط مقاومتي بستر و آب زيرزميني در رفتار ديوارخاك مسلح ژئوسنتتيكي

بيشتر طراحي‌هاي ديوار خاك مسلح ژئوسنتتيكي بستر ديوار خاك مسلح به‌صورت صلب در نظر گرفته مي‌شود. با توجه به تفاوت رفتار ديوار خاك مسلح بر روي بستر تراكم‌پذير و سست نسبت به بستر صلب، بررسي رفتار سيستم ذكر شده بر روي بستر تراكم‌پذير ضروري به‌نظر مي‌رسد. در پژوهش حاضر، رفتار ديوار خاك مسلح ژئوگريدي قرار گرفته بر روي بستر با پارامترهاي مقاومتي متفاوت و ترازهاي مختلف آب زيرزميني، با استفاده از روش اجزاء محدود براي بررسي تغييرشكل‌ها و نيروها و روش تعادل حدي براي بررسي پايداري ديوار ارزيابي شده است. همچنين در طي مطالعه، اثر ارتفاع ديوار نيز در دو دسته با ارتفاع ۴ و ۸ متر بررسي شده‌اند. نتايج نشان داد كه كاهش پارامترهاي مقاومتي بستر ديوار خاك مسلح، منجر به افزايش جابه‌جايي جانبي نماي ديوار و بار كششي ژئوگريدها و نيز كاهش پايداري ديوار مي‌شود. همچنين هر قدر سطح تراز آب زيرزميني به زير ديوار خاك مسلح نزديك‌تر باشد، جابه‌جايي جانبي ديوار بيشتر و پايداري كلي ديوار كمتر خواهد بود، و تأثير آن در رفتار ديوار در فاصله‌ي صفر تا ۱ متري تراز زير ديوار مقداري قابل توجه است.