مدل‌سازي تجربي حركات هيو و پيچ يك شناور تريماران در امواج منظم

Experimental modeling of trimaran to measure its motions in regular waves

تريماران يك شناور چند بدنه است كه از يك بدنه مركزي لاغر و بلند و دو بدنه كناري كوچك تشكيل شده است. بدنه‌هاي كناري توسط عرشه عرضي به بدنه‌ي مركزي متصل مي‌گردند. موقعيت و فرم هندسي بدنه‌هاي جانبي تاثير قابل توجهي بر روي تعادل، حركات ديناميكي و بارهاي موج وارد بر اين شناور مدرن دارد. در اين مقاله تاثير فرم هندسي بدنه‌هاي جانبي بر روي حركات هيو و پيچ يك شناور تريماران با در نظر گرفتن فرم هندسي نامتقارن داخلي و نامتقارن خارجي بررسي شده است. مدلي از شناور در حوضچه كشش در سرعت‌هاي مختلف و فركانس‌هاي متفاوت در حالت موج از روبرو مورد آزمايش قرار گرفته است. نتايج نشان داد كه به علت اندركنش مناسب بين بدنه اصلي و بدنه‌هاي كناري در شرايط استفاده از بدنه كناري با فرم نامتقارن خارجي پاسخ‌ها از مقادير كمتري در مقايسه با بدنه نامتقارن داخلي برخوردار است. همچنين وجود نقاط ماكزيمم و مينيمم محلي بر روي پاسخ‌هاي شناور در شرايط بدون سرعت ناشي از كوپل حركت هيو و پيچ در فركانس‌هاي مربوطه است.

Trimaran is a multi-hull ship that consisting of a main slender hull and two smaller outriggers. These outriggers are connected by a transverse cross deck to the main hull. The position and geometry form of the outriggers have a significant effect on the stability, dynamic motions and wave loads on this modern ship. In this paper, the effect of the outriggers geometry on heave and pitch motions of a trimaran ship, considering the inboard and outboard asymmetric geometry hull form are investigated. A model of ship has been tested in a towing tank at different speeds and different frequencies in forward sea. The results showed that due to the proper interaction between the main hull and the outriggers in terms of using the side body with the outboard asymmetric form, the responses are less than those of the inboard asymmetric hull. Also, there are local maximum and minimum points on ship responses in zero speed conditions due to the heave and pitch coupling in their respective frequencies.