بررسي كارايي گردشگري سلامت در ايران و كشورهاي منتخب و ارائه راهكارهايي براي ارتقاي موقعيت ايران

هم نظريه هاي اقتصاد سلامت و هم تجارب كشورهاي مختلف در حوزه گردشگري سلامت نشان‌دهندۀ آن است كه امروزه گردشگريِ سلامت از روبه رشدترين بخش‌هاي صنعت گردشگري در جهان محسوب مي شود؛ در نتيجه هر كشوري به دنبال اين است كه سهم خود را از اين صنعت بالا ببرد. مقاله حاضر به صورتِ كاربردي و تحليلي تدوين شده است. جامعه آماري مورد بررسي، شامل كشورهاي منا و به طورِ خاص ايران و كشورهاي OECD (به عنوان يك بسته استاندارد مقايسه اي) هستند. با توجه به كامل بودن داده هاي سال 2014 براي همه كشورها، اين سال مبناي محاسبه قرار گرفته و در ضمن، مطالعه در مورد استان هاي ايران نيز مربوط به سال 1394 است. در اين سال داده هاي وزارت بهداشت به ميزان بيشتري قابل اتكا بوده، در نتيجه آن سال مبناي بررسي قرار گرفته است. روش انجام تحقيق، تحليل پوششي داده‌ها و حالت بازدهي متغير به مقياس خروجي محور است. همچنين نرم افزار مربوط به تحليل پوششي داده ها در اين مقاله به كارگرفته شده است. نتايج نشان مي دهد كه در بين كشورهاي منا، كشورهاي اردن، امارات و تركيه بهترين عملكرد را در صنعت گردشگري سلامت داشته اند. همچنين ايران در بين ۷ كشور مورد بررسي منا در جايگاه ششم قرار دارد. از كشورهاي OECD ، اتريش و لهستان بيشترين كارايي را داشته اند. در مورد استان هاي ايران نيز، تهران، خوزستان و قم بيشترين كارايي را دارند. براساس نتايج اين مطالعه، سرمايه گذاري در زيرساخت ها و بازاريابي مناسب در مورد گردشگري سلامت، راهكارهاي مؤثر براي ارتقاي اين صنعت در ايران هستند.