جايگاه استراتژي توسعه مبتني بر تجارت در الگوي اسلامي ايراني پيشرفت

يكي از اصلي‌ترين مسائل و سؤالات حوزه توسعه كشور، تعيين نحوه تعامل اقتصادي بهينه با ساير كشورها هم در حوزه تجارت كالا و خدمات و هم در حوزه ورود و خروج سرمايه است؛ اين مسئله با توجه به شرايط سياسي ـ اقتصادي كنوني كشور از اهميت بيشتري برخوردار است. براساس مباني اقتصاد متعارف، تجارت آزاد يكي از استراتژي‌هاي توسعه اقتصادي به شمار مي‌رود و هر چه كشورها به سمت آزادسازي تجاري حركت كنند، زمينه‌هاي توسعه‌يافتگي در آن‌ها بيشتر مي‌شود. اما در اين ميان شواهدي وجود دارد كه اين مبنا را زير سؤال مي‎برد. به عبارت ديگر، تجربه برخي كشورها نشان مي‎دهد حركت به سمت تجارت آزاد نه‌تنها توسعه‌يافتگي را به ارمغان نياورده است بلكه مجموعه‌اي از آسيب‌ها و مشكلات اقتصادي را نيز ايجاد كرده است؛ از‌‌اين‌رو تعيين چارچوب تعامل اقتصادي با خارج در مقاوم‌سازي اقتصاد نقش اساسي ايفا مي‌كند. بنابراين اين مقاله با بررسي مباني نظري تجارت آزاد و اثرات آن در خلق توسعه در اقتصاد نشان مي‎دهد پيروي از تجارت آزاد به عنوان استراتژي توسعه در همه شرايط اقتصادي نمي‌تواند موجب ايجاد توسعه شود. همچنين اين مقاله در راستاي تبيين نقشه راه الگوي اسلامي ايراني پيشرفت، بر اساس بيانات مقام معظم رهبري، استراتژي درون‌زايي و برون‌نگري را به عنوان يك استراتژي جايگزين براي تعاملات بين‌المللي معرفي مي‎كند كه به‌ وسيله آن هم آثار مطلوب مربوط به تجارت در اقتصاد ايجاد مي‎شود و هم مشكلات ناشي از آن در اقتصاد بروز نخواهد كرد.