مطالعه تطبيقي الگوهاي جهاني گفتمان محيط زيستي با وضعيت ايران (با تاكيد بر مدلهاي هانيگن، هرندل و براون، برول)

حفاظت از محيط زيست و پيشگيري از مخاطرات محيط زيستي از مهمترين برنامه هاي نهادهاي سياستگذاري در دنياي امروز محسوب مي شود و به همين دليل سياستگذاري هاي محيط زيستي در اولويت برنامه هاي نهادهاي ملي و بين المللي قرار گرفته است. در ايران، مجموعه اي از مذاكرات نمايندگان مجلس در قالب طرحها و لوايح به موضوع محيط زيست پرداخته است. اين مذاكرات معمولا تحت تاثير رويكردهايي است كه در جامعه شناسي محيط زيست، گفتمانهاي محيط زيستي ناميده مي شوند. در اين مقاله سعي شده است ميزان انطباق مذاكرات محيط زيستي نمايندگان مجلس شوراي اسلامي با الگوهاي جهاني گفتمان محيط زيستي مورد بررسي قرار گيرد. تحقيق حاضر با رويكردي كيفي، مذاكرات نمايندگان مجلس شوراي اسلامي را مورد بررسي قرار مي دهد. روش مورد استفاده جهت تطبيق مذاكرات با الگوهاي جهاني گفتمان محيط زيستي، روش اسنادي و تحليل كيفي داده هاست، بدين گونه كه اسناد و داده هاي تحقيق،كه شامل مذاكرات نمايندگان 7 دوره اول مجلس شوراي اسلامي مي باشد، مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسي مذاكرات نمايندگان نشان مي دهد كه بيشتر مذاكرات به ترتيب با الگوي برول و سپس هانيگن و نهايتا با الگوي هرندل و براون انطباق دارند، اما در عين حال مذاكراتي نيز وجود دارندكه متاثر از شرايط ايران بوده و انطباقي با الگوهاي جهاني ندارند.