تاثير تكنولوژي ساخت بر الگوهاي زيستي در مسكن اقوام تركمن

امروزه چگونگي ساخت مسكن بر الگوهاي زيستي و نحوه زندگي مردم تاثير عمده اي داشته و تغييرات و تطورات مختلف فرهنگي را بوجود آورده است كه با نگاه به معماري قديم نواحي مختلف، ابعاد اين تاثيرات بيشتر درك و فهم مي شود. از سويي ديگر، «مسكن» پديده اي است كه منطبق با كليت «نظام اجتماعيِ» حاكم بر فرهنگ در هر قوم يا ملتي شكل مي گيرد و در واقع با توجه به مجموعه اي از ارزش ها، معاني و هنجارهايي كه در «فرهنگ» رايج است؛ و با توجه به سنت و آداب و رسومي كه بر ساختار فرهنگي يك قوم يا ملت حاكم مي باشد، شكل مادي و معنوي فضاهاي زندگي را بوجود مي آورد. از سويي ديگر، امروزه تكنولوژي و چگونگي ساخت بر الگوهاي زيستي در مسكن تاثير داشته و دارد، چنانچه باعث تغيير مفهوم «خانه» به «مسكن» شده است و باعث تغييرات گوناگون سبك زندگي و الگوهاي زيستي بالاخص در اقوام تركمن شده است كه اين موارد در تغيير روابط و الگوهاي زيستي در خانه هاي بومي تركمنها خود را نمايان كرده است. لذا، در اين مقاله با ماهيت تحقيق بنيادي از روش تحقيق «توصيفي- تحليلي» و ابزار گردآوري داده مشتمل بر مطالعات كتابخانه اي و اسنادي و مطالعات ميداني استفاده شده است؛ و از روش تحليل ساختار كالبدي براي بررسي تاثير تكنولوژي ساخت و موارد مشابه بر الگوهاي زيستي تركمن بهره گرفته است. در پايان نيز ضمن تحليل چگونگي اين تاثيرات و تاثرات، به مجموعه تغييرات خانه بومي تركمنها (اوي، تام و موارد ديگر) و تبديل آنها به مساكن فعلي يا آپارتمانهاي جديد در اين منطقه اشاره شده و مورد تحليل قرار گرفته است.