ارزيابي زيستگاه كبك (Alectoris chukar) به روش تحليل عامل آشيان بوم شناختي ((ENFA (مطالعه موردي: منطقه شكار ممنوع اشكورات)

پرندگان بخش عمده مهره داران كشور را تشكيل مي دهند كه در سطح وسيعي از مناطق خشك و بياباني، نواحي جنگلي، سواحل، جزاير، درياچه‌ها و ساير نقاط كشور پراكنده‌اند. منطقه شكار ممنوع اشكورات در استان گيلان از جمله زيستگاه‌هاي مناسب كبك (Alectoris chukar) از جمعيت مطلوب گونه برخوردار است. وجود زيستگاه‌هاي كوهستاني و تپه ماهوري و صخره‌هاي تند و تيز سبب شده كه كبك‌ها به تعداد فراوان در اين منطقه زيست كنند. به منظور مدلسازي مطلوبيت زيستگاه اين گونه از روش تجزيه و تحليل عاملي آشيان بوم شناختي(ENFA) درمحيط نرم‌افزار بايومپر Biomapper)) استفاده شد. در اين مطالعه از نقاط حضور گونه به عنوان متغير وابسته و از متغيرهاي محيطي (طبقات شيب، طبقات جهت جغرافيايي، طبقات ارتفاع از سطح دريا، منابع آب (چشمه‌ها)، مناطق مسكوني (روستاها) و جاده‌ها به عنوان متغيرمستقل استفاده شد. نقشه مطلوبيت زيستگاه تهيه شده در اين مطالعه براي گونه كبك مويد اين مطلب است كه زيستگاه مطلوب اين گونه در منطقه شكار ممنوع اشكورات از ارتفاعات 1700 متر تا ارتفاع 2800 متر از سطح دريا، و در شيب‌هاي بالاي 40 درصد قرار دارد. كوه‌هاي سرخه تله ليما، قاضي چاك، دليجان، جورده از جمله مناطقي هستند، كه فراواني كبك در آنجا به ثبت رسيده است. همچنين، مهمترين متغير در تعيين مطلوبيت زيستگاه كبك‌ها شيب و جهت مي باشد.