روشي براي تشخيص مؤلفه‌هاي نرم‌افزاري مبتني بر الگوريتم ژنتيك مرتب‌سازي نامغلوب

شناسايي مؤلفه‌هاي نرم‌افزاري مناسب در مرحلۀ طراحي نرم‌افزار يك كار حياتي در حوزۀ مهندسي نرم‌افزار به حساب مي‌آيد و به‌عنوان يك راه مهم براي افزايش قابليت نگهداري نرم‌افزار محسوب مي‌شود. امروزه روش‌هاي بسياري براي شناسايي مؤلفه‌ها مانند تقسيم‌بندي گراف و خوشه‌بندي ارائه شده است، اما اكثر اين روش‌ها متكي بر نظر كارشناس و داراي ضعف دقت تشخيص هستند. يكي از دلايل ضعف دقت روش‌هاي شناسايي مؤلفه، عدم توجه بدين نكته است كه معيارهاي تشخيص مؤلفه داراي تناقض مي‌باشند كه لازم است درطي عمليات شناسايي مؤلفه بين آن‌ها مصالحه انجام داد. لذا در اين مقاله روشي مبتني بر الگوريتم ژنتيك مرتب‌سازي نامغلوب– نسخۀ دو ارائه شده است كه هدف آن نگاشت مسئله تشخيص مؤلفه‌هاي نرم‌افزاري به مسئلۀ بهينه‌سازي چندهدفه است. در روش پيشنهادي اين مقاله از معيارهاي انسجام، اتصال و پيچيدگي استفاده شده و بين اين معيارها به‌منظور تشخيص مؤلفه‌هاي مناسب مصالحه انجام شده است. در اين مقاله از يك سيستم مورد مطالعه واقعي براي ارزيابي روش پيشنهادي استفاده شده است كه نتايج ارزيابي نشان مي‌دهد كه استفاده از الگوريتم‌ چندهدفۀ پيشنهادي توانسته بهتر از روش‌هاي تك‌هدفۀ گذشته عمل كند.