تصميم گيري مشاركتي در دوران پسا كرونا

Participatory decision making in the post COVID-19 period

بحران كرونا با نشان دادن حالات مرزي سيستم‌هاي اجتماعي - اقتصادي عرصه‌هاي مختلفي از زندگي انسان را تحت تأثير قرار داده و باعث شده است بسياري از جريان‌هاي رو به رشد و گسترش در عرصه‌هاي تجارت و صنعت با چالش مواجه شوند. تصميم‌گيري مشاركتي از جمله مهمترين اين عرصه‌هاست. اين پژوهش تلاش مي‌كند تأثيراتي كه بحران كرونا بر لايه‌هاي مختلف دانش و اقدام تصميم‌گيري مشاركتي گذاشته است را مورد بررسي قرار داده و تغييرات ضروري تصميم‌گيري مشاركتي براي حيات در دوران پساكرونا را برآورد كند. بنابرين، گامي ضروري براي سامان دادن تصميم‌گيري مشاركتي در دوران پساكروناست. بر اين اساس، با بهره‌گيري از استراتژي مبناگرايي، تأثيرات بحران كرونا بر تصميم‌گيري مشاركتي در سه سطح مباني، نظريات و تكنيك‌ها مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه تصميم‌گيري مشاركتي در هر يك از سطوح معرفي شده، تحت تأثير بحران كرونا قرار گرفته است. همچين در تمامي سطوح عرصه‌هايي از تصميم‌گيري كاملاً بدون تغيير باقي مانده‌اند. تحليل‌هاي بيشتر نشان مي‌دهد كه علي رغم نگاه كمّي، مهم‌ترين تأثيرات در سطح مباني تصميم‌گيري مشاركتي ايجاد شده است. نتايج اين پژوهش بيانگر ضرورت اعمال تغييرات پارادايميك در حوزه تصميم گيري مشاركتي در دوران پسا كروناست. سرانجام پيشنهادهايي براي پژوهش‌هاي بيشتر و پيشنهاداتي در سطح كاربردي ارائه شده است.

The COVID-19 Crisis, by showing the boundary states of socio-economic systems, has affected various areas of human life and has challenged many growing trends in trade and industry. . Participatory decision-making is one of the most important of these areas. This study seeks to examine the effects of the COVID-19 Crisis on different layers of participatory decision-making knowledge, and to estimate the necessary changes in participatory decision-making for life in the post COVID-19 period. Therefore, it is an essential step in organizing post-crisis participatory decision-making. Accordingly, using the Fundamentalism Strategy, the effects of the Corona Crisis on participatory decision-making at the three levels of principles, theories and techniques have been studied and analyzed. The results show that participatory decision-making at each of the introduced levels is affected by the Corona crisis. Also, at all levels, there has been areas of decision-making that remain completely unchanged. Further analysis shows that, despite the quantitative view, the most important effects have been created at the level of participatory decision-making principles and philosophical theories. The results of this study indicate the need for paradigm shifts in participatory decision-making in the post COVID-19 period. Finally, this study provide suggestions for further research and empirical suggestions.