تقويت اثرات ضد دردي متعاقب تجويز همزمان مهاركننده گيرنده وانيلوئيدي و مهاركننده سيكلواكسيژناز نوع 2 در مدل درد فرمالين درموش صحرايي

Augmentation of analgesic effects following co-administration of vanilloid receptor blocker and cyclooxygenase type 2 inhibitor in rat formalin test

زمينه و هدف: مشخص شده گيرنده­‌هايي با نام كلي transient receptor potential cation channel subfamily V member 1 يا به اختصار TRPV1 درانتقال درد نقش اساسي ايفا مي‌كنند و آنتاگونيست اين گيرنده يعني كاپسازپين مي‌تواند در تسكين درد موثر باشد. از سوي ديگر آنزيم سيكلواكسيژناز 2 (COX 2 ) به طور اختصاصي در سلول­هاي اعصاب مركزي، در نورون­هاي گلوتاماترژيك هيپوكامپ و كورتكس مغز يافت مي‌شود. مهار سيكلو اكسيژناز از طرق مختلف (مركزي و محيطي) مي‌تواند در از بين بردن درد دخيل باشد. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط بين اثرات ضددردي مركزي كاپسازپين و برهم كنش احتمالي آن با مهاركننده آنزيم سيكلواكسيژناز در مغز است. روش‌ها: در اين تحقيق از موش­هاي صحرايي نر نژاد ويستار با وزن 250-200 گرم استفاده گرديد. با استفاده از روش جراحي استريوتكس، كانولي ازجنس فولاد ضدزنگ در بطن جانبي مغز قرار داده شد. يك هفته پس از جراحي، داروها در داخل بطن جانبي تزريق و 10 دقيقه بعد از تزريق دارو، آزمون فرمالين آغاز شد. اثر ضددردي دارو بر اساس نمره دهي رفتارهاي ناشي از درد با متد دوبوآسون و دنيس بررسي گرديد.گروه­‌هاي مورد بررسي شامل گروه­‌هاي دريافت­‌كننده كاپسازپين (5 و 50 نانومول)، سلكوكسيب (2 و 20 نانومول) و گروه دريافت­‌كننده همزمان كاپسازپين (5 نانومول) و سلكوكسيب (2 نانومول) بود. يافته‌ها: محاسبه سطح زير منحني شدت رفتار ناشي از درد نشان مي­‌دهد كه گروه درماني دريافت­‌كننده كاپسازپين 5 نانومول (1/1 ± 92/4) و كپسازپين 50 نانومول (2/1 ± 57/02) و گروه درماني دريافت­‌كننده سلكوكسيب 2 نانومول (1/1 ± 83/9) و سلكوكسيب 20 نانومول (1/4 ± 51/6) كاهش معني­‌داري در رفتار درد ناشي از آزمون فرمالين در مقايسه با گروه كنترل (2/0 ± 103/6) نشان دادند. تجويز همزمان دوزهاي 2 نانو مول سلكوكسيب و 5 نانو مول كاپسازپين موجب كاهش معني­‌دار سطح زير منحني ميزان شدت درد (0/8 ± 50/6) در مقايسه با گروه كنترل و گروه­‌هاي دريافت­‌‌كننده دوزهاي 2 نانو مول سلكوكسيب و 5 نانو مول كاپسازپين به تنهايي گرديد. نتيجه‌گيري: به نظر مي­رسد كه يك اثر تجمعي يا سينرژيستي بين مهاركننده­‌هاي گيرنده وانيلوئيدي و مهار كننده‌­هاي آنزيم سيكلواكسيژناز در اثرات ضددردي در آزمون فرمالين وجود دارد.

Background and aims: The transient receptor potential cation channel subfamily V member 1 (TRPV1) receptors play a substantial role in pain transmission and the receptor antagonist capsazepine could alleviate pain in various pharmacological models. On the other hand, the enzyme cyclooxygenase type 2 (COX-2) has been shown to exist in central nervous system, particularly in hippocampal glutamatergic neurons as well as in cortex and the enzyme inhibition could alleviate pain transmission and perception. The aim of the present study was to investigate the analgesic effect of capsazepine and its possible interaction with COX-2 inhibition in the brain. Methods: Male wistar rats (200–250 g) were used in this study. One week after insertion of a stainless steel guide cannula by stereotaxic surgery, drugs were administered into left lateral ventricle on the day of experiment 10 min before formalin test and the pain related behavior of the rat was measured based on method described by Dubuisson and Dennis. Experimental groups consisted of capsazepine (5 and 50 nM), celecoxib (2 and 20 nM), and co-administration of capsazepine (5 nM) and celecoxib (2 nM). Results: Results showed a significant decrease in pain related behavior in rats received capsazepine 5 nM (92.4 ± 1.1), capsazepine 50 nM (57.0 ± 2.1), celecoxib 2 nM (83.9 ± 1.1), or celecoxib 20 nM (51.6 ± 1.4) compared with the control (103.60 ± 2.0) group. Moreover, co-administration of celecoxib (2 nM) and capsazepine (5 nM) significantly decreased pain related behavior of rats (50.6 ± 0.8) compared with the group received celecoxib (2 nM) or capsazepine (5 nM) alone, respectively. Conclusion: The results suggest a possible additive and/or synergistic interaction between celecoxib and capsazepine in analgesic effects in formalin test.