بررسي ميزان آگاهي دندان‌پزشكان از تجويز آنتي‌بيوتيك در درمان ريشه‌ي دندان در شهرستان گرگان

مقدمه: با توجه به اهميت تجويز آنتي‌بيوتيك براي از بين بردن ميكروارگانيسم‌هاي پالپ و پري‌اپيكال، هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان آگاهي دندان‌پزشكان از تجويز آنتي‌بيوتيك در درمان ريشه‌ي دندان در شهرستان گرگان بود.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي، تعداد 115 پرسش‌نامه كه روايي و پايايي سؤالات آن مشخص گرديده بود، شامل اطلاعات فردي و چگونگي تجويز آنتي‌بيوتيك در موارد مختلف درمان اندودنتيك، در ميان دندان‌پزشكان گرگان توزيع گرديد و در نهايت تعداد 103 پرسش‌نامه مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS نسخه‌ي 16 و با آزمون كاي‌اسكوئر صورت پذيرفت و سطح معني‌داري (0.05 p-value) در نظر گرفته شد.يافته‌ها: ميزان آگاهي از تجويز آنتي‌بيوتيك در بيماران با پالپيت حاد (81.6 درصد)، آبسه‌ي اپيكالي حاد (56.3 درصد) و پريودنتيت اپيكالي مزمن (64.4 درصد) بود و هيچ يك از دندان‌پزشكان به تجويز هميشگي پروفيلاكسي آنتي‌بيوتيك در درمان ريشه اعتقاد نداشتند و 80.4 درصد از آنان، ميزان 2 گرم آموكسي‌سيلين را به عنوان آنتي‌بيوتيك انتخابي در صورت انجام پروفيلاكسي آنتي‌بيوتيك برگزيدند.نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، اگرچه آگاهي دندان‌پزشكان از تجويز آنتي‌بيوتيك، مطلوب ارزيابي شد ولي همچنان در مقايسه با انديكاسيون‌هاي استاندارد براي تجويز آنتي‌بيوتيك، مقداري تمايل به استفاده‌ي بيش از اندازه وجود دارد كه اين امر افزايش سطح آگاهي و دانش دندان‌پزشكان در دوره‌هاي بازآموزي و برنامه‌هاي آموزشي را ضروري نشان مي‌دهد.