بررسي تأثير فلوفناميك اسيد به‌عنوان مهاركننده كانكسين بر روي ترميم زخم‌هاي ديابتي

زمينۀ مطالعه: فلوفناميك اسيد از خانواده فنامات ها بوده و به‌عنوان داروي ضد التهاب غيراستروئيدي و ضد درد مورداستفاده قرارگرفته است. با توجه به قابليت دارو جهت مهار كانال‌هاي و ممانعت از خروج محتويات سلول ازجمله ATP، احتمال تأثير مثبت آن بر روند التيام زخم هاي ديابتي وجود دارد. هدف: بررسي اثرات موضعي فلوفناميك اسيد به‌عنوان بلوك كننده كانال كانكسين بر التيام زخم رت هاي ديابتي شده توسط آلوكسان. روش‌كار: در اين مطالعه از 40 سر رت نر نژاد ويستار استفاده شد. همه ي رت ها توسط 150 ميلي گرم در كيلو گرم آلوكسان ديابتي و به‌صورت تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. پس از بيهوشي برشي به ابعاد 2×2 سانتي متر در ناحيه پشت ايجاد و پوست به‌طور كامل جدا گرديد. گروه ها به‌صورت جداگانه تحت درمان با پمادهاي 2، 5 و 10 درصد فلوفناميك اسيد قرار گرفتند و يك گروه نيز به‌عنوان كنترل فقط پماد وازلين و اوسرين دريافت كرد. پماد و پانسمان روزانه تجديد شد. از روز صفر تا 21 در روزهاي فرد مساحت زخم موردبررسي قرار گرفت. در هر گروه، نيمي از رت ها در روز پنج و بقيه در روز 21 يوتانايز و از محل برش، نمونه پاتولوژيك تهيه گرديد. نتايج: فرآيند ترميم، تراكم فيبروبلاست‌ها، روند اپيتلياليزاسيون، آنژيوژنز، تشكيل رشته هاي كلاژن و بسته شدن زخم در گروه 2 درصد بهتر از ساير گروه ها بود و به ترتيب در گروه هاي كنترل، 5 و 10 درصد از سير نزولي برخوردار و داراي اختلاف معني دار بود، بطوريكه در دو گروه آخر، فرآيند ترميم مختل گرديد. نتيجه‌گيري نهايي: غلظت 2 درصد دارو نه‌تنها اثرات ضدالتهابي قوي را بروز نداد، بلكه با تأثير بر روي كانال هاي كانكسين 43 و ممانعت از خروج ATP، فرآيند ترميم را بهبود بخشيده و تسريع نمود، درحالي‌كه در غلظت 5 و 10 درصد، اثرات ضدالتهابي دارو غالب بوده و منجر به تأخير در فرآيند ترميم گرديد.