تخمين عمق كوري با استفاده از آناليز طيفي داده‌هاي مغناطيسي هوابرد جهت پتانسيل‌يابي منابع زمين‌گرمايي؛ مطالعه موردي: شرق استان كرمان

در اين مطالعه از آناليز طيفي داده هاي مغناطيسي هوابرد در محدوده اي در شرق استان كرمان جهت شناسايي مناطق داراي شار زمين‌گرمايي استفاده شد. ابتدا تصحيح مربوط به ميدان مغناطيسي مرجع با مدل IGRF انجام و سپس فيلتر برگردان به قطب بر روي داده ها اعمال شد. سپس به منظور حذف اثرات ناشي از توپوگرافي، خصوصيات زمين شناسي و ميدان هاي مغناطيسي هسته، از فيلتر ميان گذر استفاده شد. پس از بلوك بندي محدوده و انتقال داده ها به فاز فوريه، طيف توان هر بلوك محاسبه شد. عمق بالايي (zt) و عمق مركزي (zo) هر بلوك از منحني هاي لگاريتمي طيف توان به دست آمدند. عمق كف منابع مغناطيسي (zb) كه به عنوان عمق كوري در نظر گرفته مي شود از رابطه zb=2zo-zt محاسبه و براي تخمين گراديان زمين‌گرمايي و شار زمين‌گرمايي منطقه استفاده شد. نتايج نشان داد كمترين عمق كوري (9.5-8.5 كيلومتر) با بيشترين گراديان دما و شار زمين‌گرمايي در جنوب كوير لوت (جنوب شرق محدوده) و جنوب غرب گلباف در محدوده راين با واحدهاي آذرين متنوع و بيشترين عمق كوري در كوير لوت و واحدهاي رسوبي شمال منطقه قرار دارد.