بررسي تأثير مسئوليت اجتماعي شركتي بر رفتار شهروندي سازماني: نقش ميانجي درگيري شغلي، رضايت شغلي و آواي كاركنان

زمينه و هدف: تمايل به انجام اقدامات سازنده داوطلبانه در سازمان به همسويي ارزش‌هاي ذينفعان مختلف آن بستگي دارد. اين پژوهش به بررسي نقش ميانجي درگيري شغلي، رضايت شغلي و آواي كاركنان تأثير مسئوليت اجتماعي شركتي بر رفتار شهروندي سازماني پرداخته است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر شيوه گردآوري و تحليل داده‌ها توصيفي از نوع همبستگي است. جامعۀ آماري آن شامل كاركنان شركت ملي پخش فرآورده‌هاي نفتي منطقه گيلان  به تعداد 326 نفر است كه از ميان آنها 177 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شده‌اند. تجزيه و تحليل داده‌ها نيز با كمك تحليل عاملي تأييدي و مدل‌يابي معادلات ساختاري و با استفاده از از نرم‌افزارهاي SPSS و ليزرل در قالب است. يافته‌ها: مسئوليت اجتماعي شركتي با رفتار شهروندي سازماني كاركنان، درگيري شغلي، رضايت شغلي و آواي كاركنان رابطۀ معناداري دارد. همچنين درگيري شغلي، رضايت شغلي و آواي كاركنان بر رفتار شهروندي سازماني كاركنان اثرگذارند و در تأثير مسئوليت اجتماعي شركتي بر رفتار شهروندي سازماني ميانجي‌گري مي‌كند. نتيجه‌گيري: تمركز بر مسئوليت اجتماعي شركت مي‌تواند كاركنان را با شغل خويش درگير كند و با رضايت از حضور در سازمان، مشاركتي فعالانه و داوطلبانه‌ براي پيشبرد اهداف سازماني داشته باشند.