بررسي تأثير جامعه‌پذيري سازماني بر رفتار شهروند سازماني با در نظر گرفتن نقش ميانجي تناسب فرد ـ محيط (مورد مطالعه: كاركنان شركت مخابرات شهيد بهشتي اصفهان)

زمينه و هدف: جامعه‌پذيري سازماني مي‌تواند شناخت دوجانبه فرد و سازمان را بهبود بخشد و به ارتقاي عملكرد و رفتارهاي سازنده افراد در سازمان ياري رساند. هدف اين پژوهش بررسي تأثير بين جامعه‌پذيري سازماني و رفتار شهروندي سازماني با در نظر گرفتن نقش ميانجي تناسب فردمحيط است. روش‌شناسي: اين پژوهش كاربردي و توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كاركنان شركت مخابرات استان اصفهان به تعداد 180 نفر تشكيل مي‌دهند كه 118 نفر از آن‌ها به عنوان نمونه آماري به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شده‌اند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي محقق ساخته و از مدل معادلات ساختاري و با بهره‌گيري از نرم افزار اس پي اس اس و اسمارت پي ال اس براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها و آزمون فرضيه‌ها استفاده شد. يافته‌ها: جامعه‌پذيري بر رفتار شهروندي سازماني به‌صورت مستقيم تأثيرگذار است و جامعه‌پذيري بر تناسب فرد ـ محيط و همچنين تناسب فردمحيط بر رفتار شهروندي سازماني به‌طور مستقيم تأثيرگذار است و جامعه‌پذيري با رفتار شهروندي سازماني با در نظر گرفتن نقش ميانجي‌گري تناسب فرد و محيط تأثيرگذار است. نتيجه‌گيري: مديران منابع انساني مي‌توانند با اجراي مؤثر برنامه‌هاي جامعه‌پذيري ميزان تناسب فرد و سازمان را توسعه دهند و آمادگي افراد را براي انجام رفتارهاي شهروندي سازماني ارتقا دهند.