مقدمه‌اي بر عصب‌شناسي يادگيري و نقش فراشناخت در فرايندهاي ياددهي ـ يادگيري

زمينه و هدف: تحقيقات نشان مي‌دهد كه افراد به‌طور مداوم از مدل‌هاي ذهني نادرست درزمينه نحوه يادگيري و حافظه استفاده مي‌كنند و اين امر آن‌ها را در معرض خطا، ارزيابي‌هاي نادرست و سوء مديريت يادگيري خويش قرار مي‌دهد. بر اين اساس اين مقاله به مطالعه ابعاد شناختي ـ عصبي يادگيري مي‌پردازد. روش‌شناسي: روش پژوهش، كتابخانه­اي ـ استنادي با رويكرد فراتركيب است. بدين ترتيب 104 منبع كليدي و مرتبط شناسائي و پس از غربال‌گري 49 منبع  با بكارگيري روش فراتركيب و تفسير كيفي مورد واكاوي قرار گرفته است. يافته‌ها: نحوه جذب، ذخيره و بازيابي اطلاعات در مغز با آنچه دركامپيوتر اتفاق مي افتد متفاوت است و فرايندي پويا، همراه با خطا، استنباطي و قابل‌بازسازي است . نتيجه‌گيري: شناسائي ابعاد عصبي ـ شناختي يادگيري دريچه جديدي را به سوي فهم بهتر و اثربخش تر فرايندهاي يادگيري ـ ياددهي گشوده است و استفاده از ظرفيت هاي آن مي تواند محيط هاي يادگيري را پوياتر سازد.