رديف و كاركردهاي آن در غزل‌هاي سلطان وَلَد

رديف يكي از عواملِ تأثيرگذار در زيبايي‌آفريني، و از اركانِ تشكيل دهنده موسيقيِ كناريِ شعر است كه در شعرِ فارسي از جايگاهِ برجسته‌اي برخوردار است و شاعران پارسي سرا از ديرباز به كاربردِ رديف، اهتمام داشته‌اند. هر چه شعر فارسي به‌سوي تكامل روي نهاده، كاربردِ رديف، نمودِ بيشتري پيداكرده است و شاعران به‌مرور، به ‌رديف هايي از انواع كلمه روي آورده‌اند. از جمله كساني كه انواعِ رديف نقش عمده در موسيقي شعر او دارد، سلطان وَلَد است كه در غزل‌هاي خود از انواع كلمه در جايگاه رديف بهره برده است. اين پژوهش، با رويكرد متن محور، و از زاويه آمار به انواع رديف و كاركردهاي آن‌ها در غزل‌هاي سلطان وَلَد مي‌پردازد؛ بنابراين ابياتِ مُرَدَّف و غير مُرَدَّف و انواع رديف در كُلِّ غزل‌هاي اين شاعر كه حجمِ قابلِ توجّهي از ديوان وي را شامل مي‌شود، مورد بررسي قرار گرفت و درنهايت مشخص شد غزل‌هاي مُرَدَّف سلطان وَلَد بسيار بيشتر از غزل‌هاي غير مُرَدَّف اند و بسامدِ انواعِ رديف نيز نشان مي‌دهد كه رديف‌هاي فعلي پربسامدترين نوعِ رديف در غزل‌هاي سلطان وَلَد است. از سوي ديگر، كاركردهاي رديف در غزل‌هاي وي از ديدگاهِ موسيقايي، القايي و بلاغي نيز بررسي شدو اين نتايج بدست آمد كه شاعر از رديف، در جهت اهداف خود از جمله: زيبايي آفريني، بيان انديشه و بازتاب احساسات خود و ... در شعر خود بهره جسته است.