مقياس سنجش رهبري حكيمانه در محيط كار (WLS): توسعه و اعتبارسنجي يك مقياس چندبعدي

پژوهش حاضر باهدف ارائه مقياس سنجش رهبري‌حكيمانه در دستگاه‌هاي اجرائي استان‌مازندران انجام‌شده است. روش پژوهش ازلحاظ هدف، توصيفي تحليلي است. دراين تحقيق كاركنان دستگاه‌هاي اجرائي استان به‌عنوان جامعه‌آماري انتخاب و بر اساس فرمول كوكران، 248 نفر نمونه تعيين‌شده‌اند. پژوهش در دو مرحله بهاجرا درآمده است؛ در گام اول شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي مقياس از طريق بررسي ادبيات‌نظري و مصاحبۀ با كارشناسان با روش نمونه‌گيري هدفمند انجام شد، كه با استفاده از نظرات كارشناسان، درنهايت 10 بُعد و 46 گويه براي طراحي مقياس استخراج گرديد. در مرحلۀ دوم نيز براي اعتبارسنجي مؤلفه‌هاي شناسايي‌شده، از روش تحليل‌عاملي تائيدي و ابزار پرسشنامه استفاده گرديد. داده‌ها با روش تحليل معادلات‌‌ساختاري و فنون آمار توصيفي تحليل‌شده‌اند‌. يافته‌هاي پژوهش با استفاده از معادلات‌ساختاري نشان داد، همه گويه‌ها، به‌عنوان سازه معتبر در رهبري‌حكيمانه هستند، يعني مقدار ميانگين واريانس استخراج‌شده (AVE) براي همه گويه‌ها بيشتر از 0.50 بود. مدل نهايي پژوهش هم با شاخص‌هاي برازش (0.073=RMSEA، 0.015=RMR، 0.99=NFI و 0.95=GFI) مورد تائيد قرار گرفت. از طرفي نيز سطح ميانگين رهبري‌حكيمانه و شاخص‌هاي آن در نمونه آماري از ميانگين درنظر گرفته‌شده بيشتر بوده است. امروزه بسياري از رهبران دانش را به صورت نامطلوبي مورد استفاده قرار مي‌دهند، و قادر به پرورش و توسعه‌ي انواع بهتر آن نيستند. بايد تاكيد داشت كه وضعيت كنوني نيازمند رهبراني حكيمي است كه با ايجاد فرآيندهاي سازماني پويا، دانش را به حكمت تبديل كرده و حكمت را به ساير اعضاي سازمان انتقال دهند.