رابطه بين مديريت مبتني بر وب و مديريت زمان سازماني با نقش ميانجي روابط انساني در مديران دانشگاه آزاد اسلامي استان هرمزگان

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه مديريت مبتني بر وب با مديريت زمان سازماني با نقش ميانجي روابط انساني است. روش تحقيق، بر اساس هدف كاربردي و بر اساس نحوه گردآوري داده‌هاي پژوهش توصيفي و طرح پژوهشي همبستگي از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري شامل كليه مديران دانشگاه آزاد اسلامي استان هرمزگان در سه سطح عالي، مياني و عملياتي به تعداد 423 نفر مي‌باشد كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده 201 نفر از مديران به عنوان نمونه آماري بر اساس جدول مورگان جهت مطالعه انتخاب شدند. روايي محتواي پرسش‌نامه از طريق شاخص‌هاي تحليل عاملي تاييدي، شاخص پايايي‌هاي تركيبي (CR) و شاخص ميانگين واريانس استخراج شده مورد تاييد قرار گرفت، پايايي پرسش‌نامه بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسش‌نامه مديريت مبتني بر وب 0.83، روابط انساني 0.90 و پرسش‌نامه مديريت زمان سازماني 0.88 به دست آمد. داده هاي تحقيق پس از جمع آوري با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و مدل سازي ساختاري در نرم افزارهاي آماري Lisrel وSPSS تحليل شدند. نتايج به دست‌آمده گوياي آن است كه مديريت مبتني بر وب با مديريت زمان سازماني، روابط انساني و مديريت زمان سازماني رابطه مثبت و معني‌داري دارد، همچنين مشخص شد كه مديريت مبتني بر وب با نقش واسطه روابط انساني با مديريت زمان سازماني رابطه مثبت و معني‌داري دارد. در نتيجه با توجه به مديريت مبتني بر وب و توسعه روابط انساني از سوي مديران مي‌توان شاهد توسعه مديريت زمان سازماني بود.