بررسي تاثير دو روش انحراف فكر بر درد ناشي از رگ گيري در اطفال بيمارستان فوق تخصصي اطفال حضرت معصومه (س)شهر قم

سابقه و هدف: رايج ترين مداخلات تهاجمي دردناك وپرتكراردر بيمارستان اطفال رگ گيري است. هدف اين پژوهش، مقايسه دو تكنيك انحراف فكر شنيداري (شنيدن موسيقي) و ذهني (ساخت حباب) در كاهش درد ناشي از رگ گيري در كودكان بستري بود. روش بررسي: در اين كار ازمايي باليني، كليه اطفال بيمار بستري در 5 بخش از 12 بخش فوق تخصصي بيمارستان فوق تخصصي اطفال شهر قم برسي شدند. نمونه پژوهش 96 نفر بود كه به روش نمونه گيري تصادفي تدريجي انتخاب و به صورت قرعه كشي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل (32 نفرگروه ساخت حباب، 32 نفرگروه شنيدن موسيقي و 32 نفرگروه كنترل) جايگزين شدند. براي جمع آوري داده ها از ابزار سنجش درد اوشر و براي ايجاد انحراف فكر از يك اسباب بازي حباب ساز و موسيقي شاد كودكانه استفاده شد. داده هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22تحليل شدند. يافته ها: نتايج آزمون آناليز واريانس يك طرفه نشان داد كه شدت درد بين دو گروه حباب سازي و گروه كنترل و دو گروه موسيقي با گروه كنترل تفاوت معني داري دارد (P 0.001) و شدت درد در گروه جباب سازي كمترين و در گروه كنترل بيشترين مقدار بود و بين دوگروه موسيقي و حباب سازي نيز تفاوت معني داري بود (0/009=p). نتيجه گيري: در مورد شدّت درد هنگام رگ گيري كودكان در سه گروه حباب سازي، موسيقي و كنترل نتايج نشان داد، بين ميانگين نمره شدت درد كودكان گروه حباب سازي نسبت به موسيقي وكنترل كاهش معني داري دارد.بنابراين روشهاي انحراف توجه فعال(حباب سازي) ممكن است بصورت موثري درد ناشي از رگ گيري كودكان 6 تا 12 ساله را كاهش دهد.