تخصيص بهينه و اقتصادي آب در شبكه آبياري و زهكشي با استفاده از الگوريتم فراابتكاري ICA (مطالعه موردي: شبكه صوفي چاي)

كمبود منابع آب به ويژه در ايران و بروز خشكسالي هاي اخير، دستيابي به يك سياست جهت تخصيص بهينه ي آب را از اهميت خاصي برخوردار نموده است. تخصيص بهينه آب تحت شرايط كنترل شده و نيز شرايط اقليمي و واقعي، در دو دهه گذشته يكي از موارد جلب توجه محققين و مهندسين بوده است. در اين پژوهش روشي جديد جهت برآورد و تخصيص بهينه آب ارائه شده است. الگوريتم رقابت استعماري (ICA) يك الگوريتم بهينه سازي جديد مي باشد و در مقايسه با ساير الگوريتم هاي مختلف بهينه سازي، توانايي بهينه سازي همتراز و يا حتي بالاتر را در مسائل مختلف بهينه‌سازي داراست. اين الگوريتم سرعت مناسبي در يافتن جواب بهينه دارد، به عبارت ديگر نرخ همگرايي بالايي دارد و مي تواند بهينه سراسري را در يك مسئله بهينه سازي پيدا نمايد. در اين پژوهش الگوريتم رقابت استعماري براي بهينه سازي مقادير منابع آب در طي سال هاي زراعي 82 1370 در مورد شبكه آبياري و زهكشي صوفي چاي براي رسيدن به بهينه ترين سياست استفاده شد. نتايج اعمال الگوريتم رقابت استعماري به مسئله تخصيص بهينه آب و مقايسه آن با الگوريتم ژنتيك، حاكي از موفقيت 40-35% الگوريتم مورد نظر مي باشد. هم چنين نتايج حاكي از آن است كه در مجموع با تخصيص بهينه منابع آب بين بخش هاي مختلف (كشاورزي و خدمات)، حدود 40 درصد درآمدهاي حاصله نسبت به وضعيت كنوني بهبود مي يابد.