حمايت هوشمند و پيشرفت اقتصادي؛ الگويي پويا براي رابطه دولت و بازار

رابطه بين دولت و بازار يكي از اساسي‌ترين موضوعات مورد بحث در اقتصاد سياسي است. قدرت‌هاي صنعتي و به لحاظ اقتصادي پيشرفته دنيا، در برهه‌هايي از تاريخ مدعي شده‌اند كه پيشرفت اقتصادي آن‌ها در سايه مكانيسم خودتنظيم بازار و عدم مداخله دولت در اقتصاد اتفاق افتاده و به كشورهاي ديگر توصيه كرده‌اند، اگر ساير كشورها مي‌خواهند همچون آنان صنعتي شوند، بايد اقتصاد را به مكانيسم بازار بسپارند؛ اما بررسي تاريخ پيشرفت خود اين كشورهاي صنعتي يا كشورهايي كه در دوره جديد به پيشرفت اقتصادي رسيده‌اند، نشان داده است، هرگز دولت در اين كشورها مديريت اقتصاد را به مكانيسم بازار نسپرده و به انحاء مختلف نقش حمايتي را در رابطه با توليد ايفا كرده است. نظريه «حمايت‌گرايي هوشمند» كه در مقاله حاضر به‌عنوان يك الگو براي رابطه پيچيده بين دولت و بازار پيشنهاد گشته، با ابتنا بر تجربه كشورهاي پيشرفته تدوين شده است. دولت در اين نظريه، نقش حامي، هادي و ناظر را دارد و به اقتضاي شرايط اقتصاد يا شرايط خاص يك صنعت، متناسب با نيروهاي بازار رابطه برقرار مي‌كند.