بررسي رابطه ميان آواي كاركنان و پيامدهاي رضايت شغلي به‌واسطه نقش تعديلي تبادل رهبر ـ عضو

هدف: با وجود انجام پژوهش‌هايي پيرامون تأثير آواي كاركنان بر پيامدهاي رضايت شغلي نظير عملكرد شغلي، تعهد سازماني، تحليل رفتگي و ترك خدمت، مطالعات اندكي به بررسي تأثير متغيرهاي ديگر در رابطه ميان اين متغيرها پرداخته‌اند. بنابراين با توجه به تأثير بالاي آواي كاركنان در پيامدهاي رضايت شغلي، شناخت چنين متغيرهايي اهميت بسيار دارد. ازاين‌رو پژوهش حاضر به بررسي نقش تعديل‌كننده تبادل رهبر عضو در رابطه ميان آواي كاركنان و پيامدهاي رضايت شغلي پرداخته است. روش: جامعه آماري شامل كليه مديران و غير مديران ستاد مركزي بانك صادرات بوده كه تعداد آنان 2063 نفر مي‌باشد. حجم نمونه در سطح خطاي 05/0، 330 نفر برآورد و اعضاء نمونه آماري به‌صورت تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌اي محقق ساخته با 23 گويه كه روايي محتوا و سازه آن تائيد و پايايي آن 947/0 به دست آمد، جمع‌آوري شد. فرضيه‌ها با روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و با كمك نرم‌افزار اسمارت پي آل اس آزمون گرديدند. يافته‌ها: تبادل رهبرعضو تأثير مثبت آواي كاركنان بر تعهد سازماني و عملكرد شغلي و تأثير منفي آن بر ترك سازمان و تحليل رفتگي سازماني را افزايش مي‌دهد. هم‌چنين، آواي كاركنان تأثير مثبتي بر تعهد سازماني و عملكرد شغلي و تأثير منفي‌اي بر ترك سازمان و تحليل رفتگي روان‌شناختي كاركنان سازمان دارد. نتيجه‌گيري: بهبود روابط بين رهبران و كاركنان، اثرات مثبت آواي كاركنان بر پيامدهاي رضايت شغلي را تقويت مي‌نمايد.