عوامل مؤثر بر فرسودگي تحصيلي: مقايسه‌اي بين دانشجويان فني و مهندسي با ساير دانشجويان نظام آموزش عالي ايران

فرسودگي تحصيلي موجب احساس درماندگي، تحريك پذيري و نااميدي در دانشجويان و درنتيجه، كاهش پيشرفت تحصيلي آنان مي شود؛ از اين رو، بررسي عوامل مؤثر بر فرسودگي تحصيلي دانشجويان ضرورت دارد. پژوهش حاضر با هدف اصلي بررسي عوامل مؤثر بر فرسودگي تحصيلي در ميان دانشجويان نظام آموزش عالي دولتي كشور انجام شد. در اين مطالعه ميزان فرسودگي تحصيلي دانشجويان گروه فني و مهندسي با دانشجويان ساير گروه هاي تحصيلي مقايسه شد. جامعه آماري پژوهش تمام دانشجويان در دانشگاه‌‌هاي وابسته به وزارت علوم، تحقيقات و فناوري بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي باشيوه  انتساب متناسب تعداد 2635 نفر از آنها براي مطالعه انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده ها در دو بخش آمار توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم افزار  SPSS نسخۀ 23 انجام شد. بر اساس نتايج پژوهش بيش از نيمي از دانشجويان نظام آموزش عالي كشور دچار فرسودگي تحصيلي متوسط هستند. علاوه بر اين، نتايج پژوهش نشان داد كه كه وضعيت فرسودگي تحصيلي دانشجويان بر اساس متغيرهاي سن، معدل، جنسيت، وضعيت تأهل، وضعيت اشتغال، عضويت در تشكل هاي دانشجويي، استفاده از خوابگاه دانشجويي، مقطع تحصيلي و گروه تحصيلي از نظر آماري متفاوت است؛ اما بين وضعيت فرسودگي تحصيلي دانشجويان بر اساس متغيرهاي دورۀ تحصيلي (روزانه ـ شبانه) و نوع دانشگاه (دانشگاه با سابقه بالا، متوسط و پايين) اختلاف معناداري از نظر آماري مشاهده نشد. در اين خصوص، نتايج پژوهش نشان داد كه ميزان فرسودگي تحصيلي در ميان دانشجويان گروه فني و مهندسي بالاتر از دانشجويان ساير گروه هاي آموزشي است.