ژئوشيمي، پتروژنز و محيط زمين ساختي گرانيتوئيد گيسور – شرق گناباد

منطقه گيسور در شرق شهرستان گناباد قرار دارد و بخشي از شمال بلوك لوت محسوب مي شود. سنگ هاي اين منطقه شامل سنگ هاي گرانيتوئيدي و مجموعه دگرگوني دماي بالا-فشار پايين هستند. سنگ هاي گرانيتوئيدي از سه واحد گرانوديوريت، آنكلاو (دگرگوني و آذرين) و ميكروگرانيت تشكيل شده‌اند. اين سنگ ها در سري كالك آلكالن پتاسيم دار  متوسط تا بالا قرار مي گيرند و به طور ضعيفي پرآلومينوس و از نوع گرانيت I دماي پايين اند. الگوي عناصر كمياب بهنجار شده به كندريت، غني‌شدگي كمتر عناصر ناسازگار و آنومالي منفي منحصر به فرد نسبت به ساير عناصر در Ta, Nb, Sr, P, Ti و Ba اما غني‌شدگي قويي را در K، Rb و Th نشان مي دهد. اين الگوها در نمونه هاي گرانوديوريت، آنكلاو ميكروگرانولار مافيك و تا حدودي ميكروگرانيت با هم هماهنگي فوق العاده اي نشان مي دهند. به علاوه، اين نمونه ها چنين هماهنگي را با تركيب متوسط پوسته بالايي، مياني و گري وك ها دارند. آنومالي مثبت در Rb، Th، Sm و آنومالي منفي در Ba به طور برجسته اي مشخص كننده تركيب پوسته اي است. بر پايه ادغام اين الگوها با الگوي عناصر كمياب پوسته بالايي و گري وك ها و انطباق با كارهاي آزمايشگاهي انجام يافته،گرانيتوئيدهاي گيسور داراي منشأ بارز پوسته اي هستند. دماي تشكيل براساس دماي اشباع زيركن C֯ 790-748 برآورد شده است. آنكلاوهاي ميكروگرانولار مافيك با داشتن ويژگي هايي از قبيل اشكال گرد شده و تخم مرغي و هاله اختلاطي در اطراف آنها، بافت دانه ريز، چشم هاي كوارتزي و پلاژيوكلازي، داراي بيوتيت تيغه اي و آپاتيت سوزني، فازهاي اكسيدي در بيوتيت و وجود روند سهمي شكل (هيپربوليك) بين آنكلاو و گرانوديوريت ميزبان به همراه مطالعات ژئوشيمي عناصر اصلي و كمياب، فرآيندهاي اختلاط/ آميختگي (ذوب بخشي) را براي آنها نشان مي دهد. الگوي عناصر كمياب نشان دهنده ارتباط نمونه هاي گرانيتوئيدي گيسور با سيستم فرورانش است. تجزيه و تحليل داده هاي آن براساس نسبت هاي لگاريتمي، محيط برخوردي را نشان مي دهد و نمودارهاي متمايزكننده تكتونيكي–  شيميايي نيز محيط همزمان تا پس از برخورد را پيشنهاد مي دهند كه در ارتباط با برخورد بلوك افغان با بلوك لوت تفسير مي شود.