اثر فرايند خشك كردن با روش‌هاي خورشيدي و آون بر تغييرات اسيد چرب و ويژگي‌هاي بافتي ميگوي سر تيز (Metapenaeus affinis) شور خشك

در اين تحقيق ويژگي‌هاي بافتي و تغييرات تركيب اسيد چرب عضله ميگو سرتيز (Metapenaeus affinis) تحت تاثير روشهاي خشك كردن نورخوشيد و آون مورد ارزيابي قرار گرفت. بدين منظور نمونه‌هاي ميگو بعد از شستشو و آبكشي در دماي 31 درجه سانتي‌گراد با محلول 105 درصد نمك طعام به مدت 30 دقيقه پخته شدند و سپس بوسيله نور خورشيد (دماي 29 درجه سانتي‌گراد براي 2 روز) و آون (دماي 61 درجه سانتي‌گراد به مدت 24 ساعت) خشك شدند و در بسته بندي پلي‌‌اتيلني در دماي اتاق (ميانگين 27 درجه سانتي گراد) به مدت شش ماه نگهداري شدند.. نتايج نشان دادند كه خصوصيات سختي و وضعيت ارتجاعي عضله خشك شده ميگو بوسيله دو روش تفاوت معني‌داري را در زمان صفر با هم نداشتند (0.05 p). ميزان مجموع اسيد‌هاي چرب اشباع عضله ميگوي خشك شده با روش نور خورشيد و آون در طول دوره نگهداري روند ثابت و افزايشي را به ترتيب نشان دادند. ميزان مجموع اسيد‌هاي چرب تك غير اشباع عضله ميگو خام نسبت به ميگوي خشك شده در هر دو روش تغييرات معني‌داري را نشان ندادند (0.05 p) و ميگوهاي خشك شده با هر دو روش در زمان صفر تفاوت معني داري باهم نشان ندادند (0.05 p). ميزان مجموع اسيدهاي چرب با يك پيوند دوگانه عضله ميگوي خشك شده با روش نور خورشيد و آون در طول دوره نگهداري روند افزايشي و ثابت را به ترتيب نشان دادند. مجموع اسيدهاي چرب با چند پيوند دوگانه عضله ميگو خام نسبت به ميگوي خشك شده در هر دو روش كاهش معني‌داري را نشان داد (0.05 p) ولي ميگوهاي خشك شده با هر دو روش در زمان صفر تفاوت معني‌داري باهم نشان ندادند (0.05 p). به طور كلي تحقيق حاضر هر دو روش را جهت حفظ تركيب اسيدهاي چرب مفيد و ويژگي‌هاي بافتي عضله ميگو پيشنهاد داد.