بررسي تاثير توسعه شهرنشيني بر مصرف انرژي و پايداري محيط زيست (مطالعه تطبيقي كشورهاي منتخب نفتي و غير نفتي)

اين مقاله، در پي سنجش و مقايسه اثرات رشد شهرنشيني بر مصرف انرژي و انتشار دي اكسيدكربن براساس سه نظريه : تغيير محيط زيست به فضاي شهري، تراكم شهري و نظريه نوسازي بوم شناختي ميان دو گروه از كشور هاي منتخب ـ نفتي و غير نفتي ـ است. به همين منظور، از مدل پانل متوازن براي 20 كشور و دوره زماني  2011ـ1995 استفاده مي شود. نتايج مقاله، حاكي از آن است كه اثر رشد شهرنشيني بر مصرف انرژي و انتشار دي اكسيد كربن در هر دو گروه از كشور هاي منتخب، مثبت و معني دار بوده و براي گروه كشور هاي صادر كننده نفت، بيشتر است. اين اثر، بر انتشار دي اكسيد كربن براي كشورهاي صادركننده نفت 0.27 و گروه ديگر 0.12 بوده و بر مصرف انرژي نيز براي كشورهاي صادركننده نفت 1.65 و گروه ديگر 0.67 است. متفاوت بودن ضريب اثرگذاري رشد شهرنشيني بر انتشار دي اكسيد كربن ميان دو گروه مورد بررسي، مؤيد نظريه نوسازي بوم شناختي مي باشد.