بررسي اثربخشي سياست‌هاي قيمتي اصلاح الگوي مصرف انرژي در بين استان‌هاي كشور: رهيافت داده‌هاي پانلي پويا

دستيابي به برآوردهاي معتبر درباره كشش‌هاي قيمتي تقاضاي انرژي، مي‌تواند به درك بهتر از اثرات اقتصادي، زيست محيطي و توزيعي تغيير قيمت انرژي منجر شده و سياست‌گذاران را قادر مي‌سازد تا اقدام به اتخاذ تصميمات كارآمد در حوزه مديريت انرژي كنند. هدف از اين پژوهش، بررسي اثربخشي سياست‌هاي قيمتي اصلاح الگوي مصرف انرژي در استان‌هاي كشور از طريق برآورد و تحليل كشش‌هاي قيمتي تقاضاي انرژي به تفكيك حامل‌هاي انرژي منتخب (پرمصرف) و شاخص كل قيمت انرژي طي دوره 1394-1379 است. بدين منظور، از تخمين‌زن‌هاي پوياي پانلي استفاده شده و كشش‌هاي تابع تقاضاي انرژي تصريحي توسط تخمين‌زن پوياي پانلي دومرحله‌اي آرلانو و باور (1995)/ بلاندل و باند (1998) برآورد شدند. طبق نتايج، متوسط كشش‌‌هاي قيمتي (شاخص كل قيمت انرژي) كوتاه‌مدت و بلندمدت تقاضاي انرژي در استان كشور، به ترتيب، برابر 0.038 و 0.567 برآورد شد. از نظر حامل‌هاي انرژي نيز بالاترين كشش قيمتي تقاضاي انرژي، به ترتيب، مربوط به قيمت حامل برق و سپس قيمت حامل بنزين است. اثر متغير اقليم (نياز به گرمايش و سرمايش) در انرژي‌بري استان ها، قابل توجه بوده و كشش متوسط تقاضاي انرژي نسبت به اقليم در كوتاه‌مدت 0.15 و در بلندمدت 2.30 برآورد شد. بالا بودن كشش تقاضاي اقليمي انرژي و پايين بودن كشش قيمتي تقاضاي انرژي (هم نسبت به شاخص قيمت كلي انرژي و هم، به تفكيك قيمت حامل‌هاي انرژي)، ضرورت اجراي سياست‌هاي غيرقيمتي در سطح استان‌هاي كشور را ايجاب مي‌كند.