ارزيابي رفتاري و بيوشيميايي اثر نانواكسيد منيزيم بر تخريب حافظه القا شده با محروميت از خواب در موش صحرايي نر

هدف: در اين مطالعه اثر نانواكسيد منيزيم بر يادگيري و حافظه و تغييرات بيوشيميايي هيپوكمپ در موش‏هاي صحرايي محروم شده از خواب، مورد ارزيابي قرار گرفته است. مواد و روش‏ها: در اين مطالعه از موش‏هاي نر در گروه‏هاي كنترل، محروميت از خواب و دريافت كننده‏هاي نانواكسيد منيزيم با دوزهاي 1 و 5 و 10 ميلي‏گرم بر كيلوگرم، استفاده شد. جهت ارزيابي حافظه احترازي غير‏فعال از دستگاه استپ ثرو استفاده شده است. جهت بررسي بيوشيميايي از كيت آزمايشگاهي و بررسي قند خون از گلوكومتر استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه نانو اكسيد منيزيم با دوز 10 ميلي‏گرم بر كيلوگرم،  باعث بهبود حافظه در موش‏ها مي‏شود كه به‏وسيله محروميت از خواب دچار نقص حافظه شده بودند. علاوه بر تغييرات رفتاري فوق، مشاهده شد كه محروميت از خواب باعث كاهش سطح آمينواسيد تاورين و افزايش قند خون وافزايش فعاليت آنزيم كولين‏استراز مي‏شود و تاثير معني‏داري بر فاكتور رشد مشتق از مغز نداشت. با به‏كارگيري نانواكسيد منيزيم، ميزان قند خون و فعاليت آنزيم كولين‏استراز، كاهش يافت ولي ميزان آمينواسيد تاورين تغيير نكرد. نتيجه‏گيري: يافته‏ها نشان مي‏دهند كه نانواكسيد منيزيم علاوه بر اثرات رفتاري باعث تغيير در ميزان فاكتورهاي بيوشيميايي موثر بر حافظ مي‏شود. بنابراين براي يافتن  نحوه اثر مثبت اين ماده بر حافظه، لازم است اثر اين ماده بر ساير فاكتورهاي موثر بر حافظه، نيز مورد بررسي قرار گيرد.