بررسي تأثير مؤلفه‌هاي پيشگيرانه بر كنترل و كاهش ارتكاب جرائم كاركنان پايور نيروهاي مسلح

فضاي مجازي كشور، فضايي متشكل از شبكه‌هاي ارتباطي است كه در آن، محتوا و خدمات مفيد، در چارچوب مباني و ارزش‌هاي اسلامي‌ و قوانين و مقررات كشور ارائه مي‌شود و به‎رغم محاسن بسيار، با ايجاد بستري براي وقوع جرائم سايبري، مخاطراتي را براي امنيت فضاي مجازي و به‌تبع آن منافع ملي كشور، به دنبال دارد كه پيگرد آن‌ها، نيازمند همكاري ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ و ﭘﻠﻴﺲ سايبري ﻫﻤﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺗﺤﺖ تأثير است (به دليل ماهيت فرامرزي). نظر به فقدان الگوي راهبردي مشخص در اين خصوص، پژوهش توسعه‌اي كاربردي حاضر با هدف دستيابي به الگوي راهبردي همكاري‌هاي ‌‌‌‌‌‌‌‌بين‌المللي براي ارتقاء امنيت فضاي مجازي بر اساس منافع ملّي جمهوري اسلامي ايران و با رويكرد مبارزه با جرائم سايبري به روش موردي زمينه‌اي (با رويكرد آميخته)، ضمن جمع‌آوري و مطالعه مباني نظري مرتبط، مفاهيم قابل ‌توجه (داده‌هاي كيفي) را به روش نظريه‌پردازي داده‎بنياد (گراندد تئوري) توسط نرم‌افزار مكس‌كيودا، كدگذاري و مقوله سازي نموده (ابعاد، مؤلفه‌ها و شاخص‌ها) و مدل مفهومي پژوهش را ترسيم مي‌نمايد و سپس با مدل‌سازي معادلات ساختاري مربوطه در نرم‌افزار اسمارت پي.ال.اس و استخراج 4 فرضيه اصلي و 10 فرضيه فرعي جهت ارزيابي، خبره‎سنجي مدل را به روش گلوله برفي توسط پرسشنامه، از اعضاء هيئت‌علمي، مديران عملياتي و مديران راهبردي آشنا به حوزه پژوهش (جامعه آماري) انجام و با تجزيه‌وتحليل داده‌هاي كمي حاصل، برازش كلي مدل را قوي ارزيابي نمود. نتايج پژوهش نشان داد كه 12 فرضيه مورد تأييد، 2 فرضيه رد و شاخص‌هاي جهاني امنيت فضاي مجازي (توافق‌هاي دوجانبه، توافق‌هاي چند‌جانبه، مشاركت‌هاي سازماني، مشاركت‌هاي دولتي و خصوصي، مشاركت‌هاي بين‌المللي) نيز ابزارهاي كارآمدي براي ارتقاء امنيت فضاي مجازي است.