نقش آگاهي‌هاي فردي، خانوادگي و اجتماعي در ترك پايدار مواد مخدر در مراكز ترك اعتياد منطقه كاشان

زمينه و هدف: اعتياد ريشه در ناآگاهي فرد، خانواده و جامعه دارد، به طوري كه افزايش آگاهي و درك افراد معتاد از اين بيماري در درمان اعتياد مؤثر است. لذا، هدف از اين پژوهش بررسي نقش آگاهي هاي فردي، خانوادگي و اجتماعي در ترك پايدار مواد مخدر در مراكز ترك اعتياد منطقه كاشان است. روش كار: اين پژوهش با استفاده از روش تلفيقي و تكنيك مصاحبه نيمه متمركز و پيمايش انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل مراكز ترك اعتياد منطقه كاشان بوده و حجم نمونه در بخش كيفي دربرگيرنده 31 نفر از متخصصين درماني، بيماران و بهبوديافتگان اعتياد و در بخش كمي دربرگيرنده 343 نفر از بيماران و بهبوديافتگان اعتياد بود. تحليل داده ها از طريق انواع كدگذاري و نيز آزمون هاي آماري و با كمك نرم افزار MAXQDA و SPSS صورت گرفت.يافته ها: در بخش كيفي، از تحليل مصاحبه ها شاخص هاي 1 آگاهي فردي به اعتياد و نشانه هاي مصرف ، پيامدها و آينده اعتياد، 2 آگاهي خانوادگي پيش از اعتياد، در حين اعتياد، در حين درمان و 3 آگاهي اجتماعي به اعتياد، پيامدهاي عدم درمان و غيره استخراج گرديد. نتايج كمي نيز نشان دادند كه آن دسته از افرادي كه در وضعيت ترك پايدار به سر مي بردند، از آگاهي فردي، خانوادگي و اجتماعي بيشتري در حوزه اعتياد و درمان آن نسبت به سايرين برخوردار هستند (P 0.001). نتيجه گيري: اعتياد، نشانه ها، علائم، پيامدها و جريان درماني منحصر به فرد و شكننده اي دارد كه فقدان آگاهي فرد، خانواده و جامعه از آن در برهه هاي زماني گوناگون زندگي، تأثير منفي گسترده اي بر درمان ناپذيري آن برجاي گذاشته و موجب ترويج وسيع تر آن در جامعه مي شود. لذا، با گسترش آگاهي و بهبود شناخت اجتماعي مي توان گام مؤثري در پيشگيري و مواجهه صحيح با آن برداشت.