بناهاي آرامگاهي با پلان نيم هشت در گستره فرهنگي ايران

مناطق واقع شده در گستره فرهنگي ايران كهن بعنوان يكي از مهمترين سرزمينهاي دوران اسلامي مي‌باشد كه انواع مختلف شيوه‌هاي معماري آرامگاهي را در خود جاي داده است.به‌نظر مي‌رسد كه از دوره تيموريان به بعد،نوع ديگري از بناهاي آرامگاهي كه با استفاده از اشكال هندسي، شكل خاصي بنام نيم هشت در پلان آن پديد آورده و ساختار كلي بنا را تحت تأثير خود قرار داده، بوجود آمده است.از قديمترين و مهمترين نمونه‌هاي برجاي مانده اين سبك مي‌توان به مقبره بي‌بي‌خانم در سمرقند ازبكستان كه اولين نمونه بناي آرامگاهي با فرم پلان گفته شده است و آرامگاه شيخ‌زاده عبدالله در هرات افغانستان و بقاع امامزاده حسين قزوين و شيخ امين‌الدين اردبيل در ايران فعلي مي‌باشند كه تمام مقابر گفته شده داراي يك نوع پلان و به لحاظ طراحي بعضي از عناصر معماري و تزيينات مختلف ويژگيهاي خاص خود را دارند.در اين تحقيق خاستگاه و گسترش و شيوه طراحي پلان نيم هشت با تاريخچه زماني ظهور اينگونه پلانها در حوزه فرهنگي ايران دوره اسلامي مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته است، همچنين ويژگيهاي معماري و تزييني بناهاي آرامگاهي ذكر شده به تفصيل مطا لعه وتحليل شده است.