نقش حَجَر: سواد سنگ وقف‌نامۀ بقعۀ شاهچراغ(ع)

«نقش حجر» عنوان مهم‌ترين سند موجود از وقف‌نامۀ بقعۀ شاهچراغ(ع) است. اين وقف‌نامه در رمضان 947ق از سوي امير محب‌الدين ميرزا حبيب‌اللّه بن مرتضي شريفي، جدّ اعلاي خاندان شريفي حسيني، صادر شده است و نسخۀ اصل آن در سنگ منقور و بر درگاه شمالي بقعۀ شاهچراغ(ع) نصب بوده است. وقف‌نامۀ نقش حجر اطلاعات مفيدي از موقوفات بقعۀ شاهچراغ(ع) به دست مي‌دهد. هم‌چنين نكات شايان توجهي از تحولات معماري اين بناي مذهبي در دورۀ صفوي دارد. اين وقف‌نامه در دعاوي مربوط به امور موقوفات و توليت بقعۀ شاهچراغ(ع) تا دورۀ معاصر نيز مورد استناد بوده است. سنگ وقف‌نامۀ نقش حجر از ميان رفته است، اما رونوشت‌هاي متعددي از وقف نامه در دسترس است. همين رونوشت‌ها مبناي تصحيح و ارائۀ متني منقّح از اين وقف‌نامه در مقالۀ پيش روست. به‌علاوه، محتواي وقف‌نامه با استفاده از شواهد و منابع معتبر تاريخي تحليل مي‌شود و مشخصات سوادها و سجلّات آن حتي‌الامكان معلوم مي‌گردد.