دو ديوان در وصف طعام از شيرازِ قرن نهم هجري

فخرالدين احمد اطعمه شيرازي (د.850ق) يكي از مقلدان بسحاق اطعمه بود كه به سبك نقيضه‌هاي او، با استفاده از اساميِ خوردني‌ها و نوشيدني‌ها و اصطلاحات مرتبط به آن‌ها، اشعاري سروده است. تا مدتي پيش به‌سبب همساني سبك و شباهت اسمي، اين دو شاعر يك نفر انگاشته مي‌شدند و اين موضوع بحث‌هاي گوناگوني را به دنبال داشت. در اين مقاله با توجه به نسخۀ‌ نويافته‌اي از اشعار احمد اطعمه (كتابخانۀ ملي، ش38894) جاي هيچ ترديدي باقي نمي‌ماند كه در شيراز قرن نهم هجري دو شاعر اطعمه‌سرا بودند. اين نسخه حاوي افزون بر 400 بيت از اشعار احمد اطعمه است كه از خلال آن‌ها اطلاعات مهمي دربارۀ اشعار و زندگي و هم‌روزگاران و ممدوحين احمد اطعمه به دست مي‌آيد كه در ديگر منابع هيچ اشاره‌اي به آنها نشده است. نسخۀ نويافته هم‌چنين شامل مقدمۀ ديوان احمد اطعمه، به قلم محمد قاري زعفراني، است كه متن كامل آن در انتهاي مقاله درج شده است.