ارزيابي حُسن تعابير قرآني، در برخي از ترجمه هاي فارسي بر اساس مدل كارمن گارسس

اين پژوهش به شيوه تطبيقي، تحليلي و توصيفي، در پي پاسخ‌گويي به اين پرسش است كه «ترجمه‌هاي فارسيِ حسن تعابير قرآني، با استفاده از سطح دوم الگوي ارزيابي ترجمه گارسس سطح نحوي واژه شناختي چگونه ارائه شده‌است؟». ارزيابي ترجمه اين تعابير در چهار ترجمه معروف، بر پايه ترجمه‌هاي تحت اللفظي و تفصيلي فارسيِ الهي قمشه‌اي، معزي، آيتي و مكارم شيرازي، به ويژه دركاربرد نمونه‌هاي نماياننده كبر، بخل و خواري، انجام شد. يافته‌ها نشان‌دهنده آن است كه تفاوت‌هاي فرهنگي موجود ميانِ دو زبان فارسي و عربي، معادل‌يابي در سطح واژگاني و دستوري، از مهمترين چالش‌هاي اين حوزه است. همچنين، در ترجمه تحت‌اللفظي، بلاغت ساختار اين تعابير سلب شده و با تكيه بر اين نوع ترجمه، معناي مورد نظر قرآن پنهان مانده‌است. اين امر، مشابهت‌هاي لفظي به زبان فارسي را محدود و كفايت و مقبوليت را كاهش مي‌دهد.