بررسي تأثير آموزش مهارت ارتباطي و مديريت خشم بر نحوه مواجهه پرستاران با رفتارهاي پرخاشگرانه بيماران بستري در بخش‌هاي روان‌پزشكي بيمارستان‌هاي منتخب نظامي

Effect of Training Interaction and anger controlling Skill on Nurses’ Exposure to Aggressive Behaviors in Hospitalized Patients in Psychiatric Departments of Selected Military Hospitals

مقدمه: عدم مهارت ارتباطي مناسب و مديريت خشم در مواجهه پرخاشگري بيماران اعصاب و روان منجر به ايجاد تنش در پرستاران مي‌شود. هدف: هدف از اين پژوهش بررسي تأثير آموزش مهارت ارتباطي و مديريت خشم بر مواجهه پرستاران با رفتارهاي پرخاشگرانه بيماران بستري در بخش‌هاي روان‌پزشكي بيمارستان‌هاي منتخب نظامي مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه نيمه تجربي يك كارآزمايي باليني تصادفي است كه در سال‌هاي 98-1397 در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي آجا انجام شد. 58 پرستار به روش سرشماري انتخاب شدند و در گروه‌هاي كنترل و آزمون مورد مطالعه قرار گرفتند. آموزش از طريق سخنراني، پاورپوينت و پرسش و پاسخ در هشت جلسه انجام شد. تأثير آموزش كنترل خشم و مهارت ارتباطي قبل از آموزش، بلافاصله پس از مداخله آموزشي و دو ماه بعد از آن با استفاده از پرسشنامه استاندارد مواجهه با خشونت ارزيابي گرديد. درنهايت داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري تي مستقل، آزمون دقيق فيشر و فريدمن مورد تحليل قرار گرفت. سطح معني‌داري 0/05‌P< در نظر گرفته شد. يافته‌ها: آزمون دقيق فيشر در دو گروه آزمون و كنترل از نظر واكنش نسبت به خشونت قبل از مداخله (0/05‌P>)، بلافاصله بعد از مداخله (0/05‌P>) و هشت هفته بعد از مداخله (0/05‌P>) تفاوت معني‌داري نشان نداد. بحث و نتيجه‌گيري: پرستاران پس از مداخله واكنش مطلوب‌تري نسبت به زمان قبل از مداخله در مواجهه با پرخاشگري از خود نشان دادند هر‌ چند اين تغييرات از نظر آماري معني‌دار نبود. به نظر مي‌رسد ايجاد تغيير در اين زمينه مستلزم استفاده از مداخله طولاني مدت‌تري مي‌باشد لذا، توصيه مي‌شود آموزش مهارت‌هاي ارتباطي و مديريت خشم با ساير روش‌هاي آموزشي در دستور كار مديران پرستاري قرار گيرد. انجام مطالعات با حجم نمونه بالاتر توصيه مي‌شود.

lacking the interaction and anger controlling skill while facing the aggressive behaviors of neuropsychiatric patients cause stress in nurses.. Objective: The present study investigated the effect of interaction skill training and anger management on nurses’ exposure to aggressive behaviors of patients admitted in psychiatric wards of selected military hospitals. Materials and Methods: This quasi-experimental study was a randomized clinical trial conducted in selected hospitals of Aja University of Medical Sciences during the years 2018-2019. Fifty-eight nurses were selected by census method and studied in control and test groups. The teaching materials included lecturing, using PowerPoint and Q&A in eight sessions. The effect of training anger control and interaction skill before and immediately after the intervention and two months after the intervention was assessed using a standard questionnaire. Data were analyzed by SPSS 20 using independent statistical t-test, Fisher’s exact test and Friedman test. Significance level was considered P<0.05. Results: The result from Fisher exact test in both groups showed no significant difference in terms of reaction to violence before the intervention (P>0.05), immediately after the intervention (P>0.05) and eight weeks after the intervention (P> 0.05). Discussion and and Conclusion: After the intervention, nurses showed a more favorable reaction to aggression than before the intervention, although these changes were not statistically significant. It seems that making a great change in this area requires more prolonged intervention. Thus, it is recommended that training interaction skills and anger controlling be included on the agenda of nursing managers with other training methods. Further studies with a higher sample size are recommended.