شهر مجازي رويكردي نو در توسعه امنيت گردشگري و مديريت هوشمند شهري

مقدمه: امروزه شهر مجازي به عنوان راهكاري مناسب جهت حل معضلات شهري، مورد توجه مديران شهري واقع شده است. نوشتار حاضر با اين رويكرد كه گردشگري مي تواند با تمركز بر شاخص‌هاي شهر مجازي مورد توجه ويژه قرار گيرد انجام شد كه اين امر با نظارت پليس مي تواند منجر به افزايش امنيت در محدوده مورد مطالعه قرار گيرد. روش: اين پژوهش به آميخته( تركيبي) انجام شد. در ابتدا مصاحبه اي عميق با 13 نفر از اساتيد دانشگاه و مديران ارشد كشور در حوزه فناوري اطلاعات و شهرداران انجام شد تا از اين طريق ابعاد و مولفه هاي پژوهش شناسايي و پرسشنامه پژوهش ساخته و بين 384 نفر از گردشگران داخلي و خارجي توزيع گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مديريت هوشمند شهري و شهر مجازي در منطقه مورد مطالعه سبب افزايش امنيت براي گردشگر و توسعه پايدار گردشگري مجازي شده است. نتيجه گيري: بطور كلي تحليل ها حاكي از آن است كه مجازي سازي گردشگري و افزايش امنيت گردشگري در منطقه 12 تهران به سبب تاثير عوامل مختلف به ويژه در ابعاد همكاري بين سازماني و در ابعاد مرتبط با شهروند مجازي سير مطلوبي طي ننموده است. بنابراين لازمه رسيدن به توسعه پايدار در زمينه گردشگري و افزايش امنيت نگاه ويژه و برنامه ريزي از پايين به بالا به مقوله مجازي سازي گردشگري است تا از اين طريق توسعه پايدار و امنيت منطقه گسترش يابد.