بررسي موانع فرهنگي توسعه علوم انساني در ايران با بهره گيري از بيانات مقام معظم رهبري

جوامع مختلف براي قرار گرفتن در مسير بهبود شرايط اجتماعي و اقتصادي خود نيازمند فراهم نمودن زمينه هاي رشد و توسعه هستند و يكي از عوامل موثر بر رشد و توسعه هر جامعه اي تحول در ساختارهاي علمي كشور و گسترش دانش به ويژه در حوزه علوم انساني است. جمهوري اسلامي ايران نيز از اين قاعده مستثني نيست. يافتن موانع فرهنگي توسعه علوم انساني در ايران نيازمند واكاوي دقيق ويژگي هاي فرهنگي كشورمان است. سئوال اين است كه عوامل فرهنگي چه نقشي در توسعه نيافتگي علوم انساني در ايران دارند؟ فرضيه عبارت است از اين كه: فرهنگ خودنمايي، فردگرايي و اهميت مدرك براي كسب پرستيژ اجتماعي و موقعيت اقتصادي از مهمترين موانع فرهنگي توسعه علمي ايران در حوزه علوم انساني است. براي تبيين توسعه علمي و نيز موانع رسيدن به آن نيازمند بهره گيري از يك چارچوب نظري مناسب هستيم. چارچوب نونهادگرايي براي تحليل اين مقاله مورد استفاده قرار گرفته است.