بررسي امكان وصيت كودكان

برخي از فقها، وصيت كودكان را صحيح ندانسته‌اند، قانون مدني نيز ديدگاه آنها را پذيرفته است، هدف از پژوهش حاضر كه با روش توصيفي و تحليلي انجام گرفته، آن است كه با اثبات صحت وصيت كودك و بيان شرايط آن، اهميت حقوق كودك از نگاه فقه اسلامي و نيز اهميت سبك زندگي اسلامي را نشان دهد. از اين پژوهش برمي‌آيد كه تأكيد برخي از فقها بر متفاوت بودن وصيت كودكان با ديگر عقود ايشان و مقايسۀ ديدگاه اين گروه با ديدگاه برخي از حقوقدانان غربي (كه تفكيك بين وصيت كودكان و عقود زمان حيات ايشان را توصيه كرده‌اند) نشانگر پيشتازي فقه اسلامي در اين نوع توجه به حقوق كودكان است. تأكيد قائلان صحت وصيت كودكان بر اينكه وصيت كودكان بايد براي كارهاي نيك و كمك به خويشاوندان باشد، كودكان را به محبت و همدردي با ديگران، به‌ويژه خويشاوندان تشويق مي‌كند. با وجود ضرورت احترام به ارادۀ كودك، قانون مدني ايران وصيت كودكان را معتبر ندانسته است. از آنجا كه قانون‌هاي مدني نوعاً بر مبناي فتاوي مشهور وضع شده‌اند، قانون مدني بايد ضمن حفظ حقوق وارثان كودكان، با پذيرش وصيت ايشان، ارادۀ آنها را محترم بشمارد.